Ξάπλωσε,
το γλυκό και κουρασμένο σου κεφάλι.
Νυχτώνει.
Έφτασες στο τέλος του ταξιδιού.
Κοιμήσου τώρα και ονειρέψου,
όλους αυτούς που ήρθαν πριν από εμάς.
Καλούν,
από την άλλη πλευρά της ακτής.
Γιατί θρηνείς;
Τι είναι αυτά τα δάκρυα στο πρόσωπό σου;
Σύντομα θα δεις
Και όλοι οι φόβοι σου θα πεθάνουν.
Ασφαλής στα χέρια μου,
απλά κοιμάσαι.
Τι βλέπεις,
στον ορίζοντα;
Γιατί οι άσπροι γλάροι καλούν;
Στην θάλασσα,
υψώνεται ένα χλωμό φεγγάρι.
Τα πλοία έχουν έρθει,
για να σε κουβαλήσουν σπίτι.
Και όλοι θα γυρίσουν,
στο ασημένιο ποτήρι.
Ένα φως στο νερό.
Όλες οι ψυχές θα περάσουν.
Η ελπίδα σβήνει,
στο κόσμο της νύχτας.
Στις σκιές που πέφτουν,
εκτός μνήμης και χρόνου.
Μη πεις,
Φτάσαμε σε ένα τέλος.
Άσπρες ακτές καλούν.
Εσύ και εγώ θα συναντηθούμε ξανά.
Και θα είσαι στα χέρια μου,
απλά θα κοιμάσαι.
Τι βλέπεις,
στον ορίζοντα;
Γιατί οι άσπροι γλάροι καλούν;
Στην θάλασσα,
υψώνεται ένα χλωμό φεγγάρι.
Τα πλοία έχουν έρθει,
για να σε κουβαλήσουν σπίτι.
Και όλοι θα γυρίσουν,
στο ασημένιο ποτήρι.
Ένα φως στο νερό.
Γκρι πλοία περνάνε
προς τα δυτικά.