Motorat e raketës duke djegur karburant shumë shpejtë
Lartë në qiellin e natës ata shpërthehen
Përmes gjithësisë motorat rënkojnë
A mund të jetë fundi i njerëzimit dhe kohës
Përsëri në Tokë flaka e jetës digjet ulët
Gjithkund ka vuajtje dhe mjerim
Ndotja e shkatrron ajrin, tokën, dhe detin
Njeriu përgaditet ta takoj fatin e tij
Motorat e raketës duke djegur karburant shumë shpejtë
Lartë në qiellin e zi të gjërë
Metali digjet përmes atmosferës
Toka mbetet në shqetësim, urrejtje dhe frikë
Me betejat të këqija që vazhdojnë të ndodhin
Raketat fluturojnë deri te dielli që shkëlqen
Përmes perandorive e zbrazëtisë së përjetshme
Liri nga vetvrasja finale
Luftëtarët e lirisë u dërguan te dielli
Të ikin nga mendjet e lara dhe ndotja
E lëjnë tokën në të gjithë mëkatin dhe urrejtjen e saj
Të gjejnë një botë tjetër ku liria pret
Kaluan yjet në fushat e zbrazëtisë të lashtë
Përmes mburojave të errësirës ku ata gjejnë
Dashuri mbi një tokë, një botë të panjohur
Ku bijtë e lirisë e bëjnë shtëpi
E lëjnë tokën Satanit dhe skllevërve të tij
I lëjnë ata në ardhmen e tyre në varre
E krijojnë një shtëpi ku dashuria qëndron
Paqe dhe lumturi për çdo ditë