Σε ακούω, σ’ αγνοώ
Δεν θα το ρισκάρω και το εννοώ
Και για χίλιους λόγους δεν αλλάζω τη ζωή
Γι' άλλους τόσους φόβους η φωνή σου ας χαθεί
Πώς μου μιλάς! Δεν είσαι εσύ αυτή η φωνή
Και ας σε νιώθω (δυστυχώς!) σαν βούισμα στ' αυτί
Αν εκείνοι που αγαπώ υπάρχουνε εδώ
Λυπάμαι, Σειρηνούλα μου, όμως δεν σου απαντώ
Πολλά έχω περάσει, μου φτάνουν, μου αρκούν
Θα σ' αρνηθώ κι ας με καλείς μέσα από ψιθυρους
Στ' άγνωστο να 'ρθώ, στ' άγνωστο να 'ρθώ
Στ' άγνωστο να 'ρθώ
Μα τι ζητάς; Σαν εφιάλτης με ξυπνάς
Με γυρνάς στα ίδια λάθη και τη σκέψη μου αποσπάς.
Ή μήπως είσαι κάποια, που ταιριάζουμε πολύ
Ρωτάω πού πάω, ποια είναι η Έλσα η αληθινή;
Δυσκολεύουνε οι μέρες, δυναμώνω σαν θεριό
Μες στο βάθος της καρδιάς μου λαχταρώ
Στ' άγνωστο να 'ρθώ, στ' άγνωστο να 'ρθώ
Στ' άγνωστο να 'ρθώ
Πες μου αλήθεια, με γνωρίζεις;
Θα με νιώθεις; να μου δείξεις;
Μη με αφήνεις μονάχη μου εδώ
Όπου πας, πάω κι εγώ στ' άγνωστο να 'ρθώ