Μπορώ να σε ακουσώ αλλα δεν θα το κάνω
Κάποιοι ψαχνουν για μπελάδες ενω κάποιοι άλλοι όχι
Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για να συνεχίσω την μέρα κου
Και να αγνοήσω τους ψιθύρους σου, που εύχομαι να ξεθώριαζαν
Δεν εισαι μια φωνή, απλά κουδουνίζεις στα αυτιά μου
Και αν σε ακουσω, που δεν θα το κάνω, είμαι καταδικασενη φοβάμαι,
Όλοι όσοι αγαπώ ειναι εδώ μεσα σε αυτούς τους τόιχους
Συγγνωμη, κρυφή σειρήνα, αλλα εμποδίζω τα καλεσματά σου
Είχα την περιπετειά μου,αλλα δεν χρειαζομαι κατι νέο
Φοβαμαι οσα θα πρεπει να ρισκαρω αν σε ακολουθήσω
Στο άγνωστο, στο αγνωστο
Στο αγνωστο
Τι θες; Γιατι με κρατας ξαγρυπνη
Ηρθες για να με αποσυντονίσεις ωστε να κανω ενα μεγάλο λάθος;
Ή εισαι καποιος σαν και μενα;
ποιος ξερει; Ισως καπου βαθια δεν ειμαι εκει οπου πρέπει να ειμαι
Who knows, deep down, I’m not where I’m meant to be?
Καθε μερα ειναι ολο και πιο δύσκολη, καθως νοωθω τη δυναμη μου να μεγαλώνει
Δεν ξερεις πως υπαρχει ενα κομματι μου που επιθυμει να παει
Στο αγνωστο, στο αγμωστο
Στο αγνωστο;
Είσαι εκει εξω; Με ξερεις;
Μπορεις να με νιωσεις; Μπορεις να μου το δειξεις;
Που πας; Μη με αφηνεις μονη
Πως να σε ακολουθησω στο αγνωστο;