Into The Dark [Greek translation]

Υπάρχει ένα σκοτάδι

Στην ψυχή μου

Ένα σκοτάδι

Που δεν γίνεται να δαμαστεί

Ένα βαθύ κενό κενότητας

Μια χάσκουσα πληγή

Μία ελεεινή, διεφθαρμένη οντότητα

Δίχως όνομα

Από το σκότος

Στο φως

Κάνω ετούτο το ταξίδι

Μοναχός

Από το σκότος

Στο φως

Πρέπει να παλέψω ετούτο το σκοτάδι

Ολομόναχος

Προσπαθώ να κάνω

Αυτό που είναι σωστό

Κι ωστόσο το διεστραμμένο μου μυαλό

Είναι γεμάτο κακία

Κάθε μέρα και μια πάλη

Με αυτή μου την πλευρά

Μια χαμένη μάχη

Δεν μπορώ να απελευθερωθώ

Όχι!

Δεν μπορώ να απελευθερωθώ

Έξω από το σκοτάδι

Οι δαίμονές μου ξυπνούν

Σέρνοντάς με πίσω

Στην απόγνωση

Στο σκοτάδι, στο σκοτάδι

Κάθε φορά

(Που) Νομίζω πως είμαι ελεύθερος

Με ρίχνουν και πάλι

Κάτω δια μέσω του κενού

Νταγκάζ,1 ο οδηγός μου

Μα ο Θουρισάζ2 αναμένει

Με ρίχνει και πάλι

Στην απόγνωση

Στο σκοτάδι, στο σκοτάδι

Από το σκότος

Στο φως

Κάνω ετούτο το ταξίδι

Μοναχός

Από το σκότος

Στο φως

Πολεμώ αυτούς τους δαίμονες μοναχός

Όχι!

Δεν μπορώ να απελευθερωθώ...

Ωχ, όχι!

Ετούτο το σκοτάδι είμαι εγώ...

Πολεμώ αυτούς τους δαίμονες

Αυτούς τους εκπροσώπους του φόβου

Είμαι κακοποιημένος και χτυπημένος

Οι ουλές μου αόρατα φανερές

Οπότε, σκέκομαι εδώ

Γυμνός κι ειλικρινής

Είμαι αυτός που είμαι

Είμαι ο Λόκι3 για εσάς

Από τα σκοτεινά βάθη

Του μυαλού μου

Εκείνοι έρπουν προς το φως

Οι δαίμονές μου είναι μέρος

Του εαυτού μου

Αποδέχομαι τα σκοτεινά βάθη

Του μυαλού μου

Που εισβάλλει στην καρδιά μου

Διότι δίχως σκοτάδι

Ποιός είμαι εγώ;

1. Aναφορά στον ρούνο Dagaz – “Day-gahz”, της ρουνικής οικογένειας Φρέυρ (FREYRS ÆTT), ο οποίος συμβολίζει την Ημέρα/Αυγή, τον φυσικό θάνατο και την μεταμόρφωση, την πνευματική αφύπνιση και την Υπερσυνείδηση, μεταξύ άλλων. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την χρήση του Νταγκάζ ως σύμβολο του φωτός για πάνω από τέσσερις χιλιετίες. Για να δείτε το συγκεκριμένο σύμβολο, ακολουθείστε τον εξής σύνδεσμο:

https://i2.wp.com/thebirchgrove.com/wp-content/uploads/2016/01/dagaz.jpg...2. Aναφορά στον ρούνο Thurisaz – “Thor-is-as”, της ρουνικής οικογένειας Τυρ (TYRS ÆTT), ο οποίος συμβολίζει τον θεό Θορ και το σφυρί του, το "αγκάθι", τον γίγαντα, τα κάθε είδους εργαλεία (υλικά ή πνευματικά), τα δεσμά από κατάρες, την διαμάχη, τα ψυχολογικά προβλήματα, τις φυσικές καταστροφές και άλλα πολλά. Είναι φανερό πως έχει αρνητική (σχεδόν αντίθετη) έννοια συγκρινόμενος με τον ρούνο Νταγκάζ εξ ου και έχει χρησιμοποιηθεί στον συγκεκριμένο στίχο.

Για να δείτε το συγκεκριμένο σύμβολο, ακολουθείστε τον εξής σύνδεσμο:

http://3.bp.blogspot.com/-mcZCCOntY_A/TozgEBx46xI/AAAAAAAAABw/42OMf6OcZQ...3. Λόκι Λαουφέιγιαρσον (Loki Laufeyjarson), ο κατεργάρης θεός της Σκανδιναβικής μυθολογίας, γιος του Φαρμπάουτι και της Λάουφει. Θεωρείται ο δημιουργός κάθε απάτης. Ο Λόκι είναι κατά κάποιο τρόπο και θεός αλλά και Γιοτούν (Jotun) (κάτι παρόμοιο με τους Τιτάνες και τους Γίγαντες της Ελληνικής μυθολογίας). Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Λόκι κατοικούσε στο Άσγκαρντ μαζί με τους θεούς και είχε γίνει αδερφοποιτός με τον Οντίν." Ο Loki είναι όμορφος και έχει ακαταμάχητο παράστημα, αλλά από τη φύση του είναι κακός και ασταθής. Υπερτερεί όλων των άλλων σε πανουργία και είναι ο αριστοτέχνης στην απάτη."

Αν υπήρξε ένας θεός που θα μπορούσε να νικήσει τον Θωρ, θα ήταν ο Λόκι. Σωματικά είναι υποδεέστερος του Θωρ, αλλά το εξισορροπεί όντας μουλωχτός και δαιμόνιος. Ο Οντίν και ο Λόκι είναι αδελφοί εξ αίματος και αντιλαμβάνονται και οι δύο το τέλος. Υπό την προστασία του Οντίν, ο Λόκι μένει ατιμώρητος για πράξεις που ο Πατέρας των Θεών δε θα επέτρεπε

Για τους άλλους θεούς είναι απρόβλεπτος, άλλοτε δρώντας ως ζωηρός γελωτοποιός, άλλοτε ως ψυχρός πολιτικός, που πάντα δουλεύει για το συμφέρον του. Η αλλαγή συμμάχων είναι μέρος του πονηρού χαρακτήρα του. Κατά καιρούς εξυπηρετεί τους Εσίρ (κύριες θεότητες στη σκανδιναβική μυθολογία, μαζί με τους Βανίρ), μόνο για να τους μαχαιρώσει πισώπλατα λίγο αργότερα.

Για παράδειγμα, είναι αυτός που ευθύνεται για την εξαφάνιση, αλλά και την ανάκτηση των Μήλων της Νιότης (μήλα της Ιντούν), χωρίς τα οποία οι Εσίρ θα γεράσουν.

Η δύναμή του καθρεφτίζεται και στα τρία παιδιά του - τον αδάμαστο λύκο Φενρίρ, το Ερπετό της Μέσης Γης και τη Θεά του Θανάτου και Βασίλισσα του Κάτω Κόσμου, Χελ. Συχνά χρησιμοποιεί τις ικανότητες των παιδιών του για δικές του ανάγκες.