Δεν ήθελα να γίνω ο ξεχασμένος
Σκέφτηκα όλα εκείνα που ποτέ μου δεν μετάνιωσα
Μιά στιγμή με σένα είναι το μόνο που μου δίνετε
Είναι το μόνο που χρειαζόμαστε γιατί είναι το μόνο που αντέχουμε
Ένα πράγμα που πιά δεν είναι το ίδιο όταν είσαι κοντά
Δεν τον εμπιστεύομαι - τα χείλη του στο χώμα
Θέλω να σε πάω σε εκείνο το μέρος, στο "Roche"
Μα δεν μας δίνεται χρόνος πιά...
Με ρώτησε κάποτε αν μπορούσα να προσέξω τον σκύλο του
Του πρόσφερες την βοηθειά σου, αλλά μετά εξαφανήστικες
Μου έχει μείνει αυτή η φωτογραφία μας όταν ήμασταν παιδιά
Και το μόνο που ακούω είναι τα τελευταία λόγια σου
"Ακούσα τα προβλήματα σου,
Τώρα ακού τα δικά μου"
Δεν το ήθελα πιά
Και δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι ξανά
Γιατί κάτι τέτοιο δεν γίνεται κάθε μέρα
Ξέρεις, εμπιστεύτηκα την φιλία σου
Γίνεται να την παρατήσω ή να την εγκαταλείψω;
Τώρα έχω σκέφτει τι θέλω να πω
Μα ποτέ μου δεν ήξερα με σιγουριά που να πάω
Οπότε σε έναν φίλο έδεσα με αλυσίδες τον ευατό μου
Έφοσον ξέρω πως ξεκλειδώνετε σαν μία πόρτα
Δεν έπεξε ρόλο τι θέλανε να δούνε
Αυτός νόμιζε ότι είδε έναν που έμοιαζε με μένα
Η καλοκαιρινή μνήμη που ποτέ δεν πεθαίνει
Έχουμε παλέψει πολύ γιά να μην το δώσουμε ακόμα χρόνο
Με βλέπει καταβάθος, με ψέματα είναι πολύ εύκολο
Ρωγμές στον δρόμο που θα προσπαθούσα να κρύψω
Αυτός κούει με ψαλίδι την ραφή του τοίχου
Δεν τα καταφέρνει, αλλίως αυτός θα έπεφτε
1000 αστέρια μονάχα, κρύμμενα μεσ΄τα σύννεφα
Παρ΄τό, δεν θέλω πιά να τραγουδήσω
"Ακούσα τα προβλήματα σου,
Τώρα ακού τα δικά μου"
Δεν το ήθελα πιά
Και δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι ξανά
Γιατί δεν γίνεται κάθε μέρα
Ξέρεις, εμπιστεύτηκα την φιλία σου
Γίνεται να την παρατήσω ή να την εγκαταλείψω;
Τώρα έχω σκεφτεί τι θέλω να πω
Μα δεν ξέρω που να πάω
Οπότε σε έναν φίλο έδεσα με αλυσίδες τον ευατό μου
Έφοσον ξέρω πως ξεκλειδώνετε σαν μία πόρτα
Δεν καταλαβαίνω, μην φτιαχτείς, δεν είμαι με σένα
Κολυμπάμε γύρω γύρω, είναι το μόνο που κάνω όταν είμαι μαζί σου