Φαντάζομαι τα όνειρα σου πάντα τελειώνουν
Δεν ανθούν, απλώς φθίνουν
Αλλά δεν με νοιάζει πλέον
Έχω χάσει την θέληση του να θέλω πια
Δεν φοβάμαι, καθόλου
Τους βλέπω όλους καθώς πέφτουν
Αλλά θυμάμαι όταν είμασταν μικροί
Αυτοί με συνήθειες να χαραμίζονται
Το άρωμα του στυλ τους και του καλού γούστου
Να σιγουρέψουν ότι είχες δίκιο
Εϊ, δεν ξέρεις ότι είχες δίκιο;
Δεν φοβάμαι πλεον
Κρατάω τα μάτια μου στην πόρτα
Αλλά θυμάμαι
Δάκρυα λύπης εξαιτίας σου
Περισσότερη αναστάτωση για εσένα
Αντανακλά μια στιγμή στον χρόνο
Μια ξεχωριστή στιγμή στον χρόνο
Ναι, χάσαμε τον χρόνο μας
Δεν είχαμε και πολύ χρόνο
Αλλά θυμόμαστε όταν είμαστε μικροί
Όλοι οι άγγελοι του Θεού φυλαχτείτε
Όλοι εσείς οι δικαστές φυλαχτείτε
Γιοί της τύχης να προσέχετε
Για όλους όσους δεν είναι εδώ
Δεν φοβάμαι πλέον.