Ήταν τόσο όμορφη.. ήταν τόσο όμορφη
που η ματιά της ακόμα με καίει
πόσο θα ήθελα να μπορώ να την ξεχάσω
αλλά πλησιάζει και δεν μπορώ να το αποφύγω
Γιατί όταν μιλάει με τα μάτια της
λέει πράγματα που δεν μπορώ να καταλάβω
και γδύνεται σιγά σιγά
και μετατρέπεται στο δέρμα σου
(Ρεφρέν)
Κι εγώ δεν ξέρω πώς να ζήσω
αν δεν μπορώ να την βγάλω απο εδώ
τι δε θα'δινα για να τη φιλήσω
να την αγκαλιάσω μια φορά ακόμα..
και πια δεν θέλω να την αφήσω να δραπετεύσει
δεν μπορώ να τη χάσω
γιατί μόνο αυτή είναι
αξέχαστη για την καρδιά μου
αξέχαστη
Ήταν σαν ένα παραμύθι,
έφυγε όπως ο άνεμος
μερικές φορές λέω
πώς ίσως το επινόησα όλο αυτό
Να μπορούσα τουλάχιστον
να έχω κάτι αποδεικτικό
μία ανάμνηση ότι ήμουνα μαζί της
τρελαίνομαι σιγά σιγά
μερικές φορές ξυπνάω
και νιώθω εδώ τον πόνο μου
που μου ψιθυρίζει στο αυτό
και λέει πού είσαι.. αγάπη.. *
Κι εγώ δεν ξέρω πώς να ζήσω
αν δεν μπορώ να την βγάλω απο εδώ
τι δε θα'δινα για να τη φιλήσω
να την αγκαλιάσω μια φορά ακόμα..
και πια δεν θέλω να την αφήσω να δραπετεύσει
δεν μπορώ να τη χάσω
γιατί μόνο αυτή είναι
αξέχαστη για την καρδιά μου
αξέχαστη
Κι εγώ δεν ξέρω πώς να ζήσω
αν δεν μπορώ να την βγάλω απο εδώ
τι δε θα'δινα για να τη φιλήσω
να την αγκαλιάσω μια φορά ακόμα..
και πια δεν θέλω να την αφήσω να δραπετεύσει
δεν μπορώ να τη χάσω
γιατί μόνο αυτή είναι
αξέχαστη για την καρδιά μου
αξέχαστη