Εσύ, που δεν μπόρεσες να με δεχτείς
Αγνοώντας τη ζωή μου, αυτή τη μονή, έχω
Μπροστά μου μία πόρτα μισάνοιχτη
Πάνω σε ένα 'ίσως'
Ακόμα κι αν πρέπει να αρχίσω τα πάντα ξανά
Εσύ που δεν πίστεψες τη μοναξιά μου
Αγνοώντας τις κραυγές της, τις σκληρές της γωνίες. Έχω
Στη καρδιά μία μικρή κλωστή
Νήμα του φεγγαριού
Που στηρίζει εκεί, ένα διαμάντι που φθείρεται
Αλλά και που αγαπάει
Δε το διάλεξα να είμαι
Αλλά είναι εκεί, 'ο έρωτας'
Ο έρωτας, ο θάνατος, ίσως
Αλλά να σταματάς το χρόνο για μία λέξη
Όλα αναπτύσσονται και ενδίδουν στα πάντα
Και είναι εκεί, 'ο έρωτας'
Όλο του το είναι μας επιβάλλεται
Ίσως για να βρούμε τελικά μία αντήχηση
Εσύ που δεν είδες την άλλη πλευρά, της..
Μνήμης μου σε πόρτες σφραγισμένες
Έθαψα όλους τους θησαυρούς του παρελθόντος
Τα ματωμένα χρόνια
Κατάλαβε πως θα πρέπει να σταματήσω
Εγώ που δεν έχω πια κοιτάξει τον ουρανό, έχω
Μπροστά μου μία πόρτα μισάνοιχτη
Το άγνωστο έχει πληγώσει περισσότερες από μία καρδιές
Και η αδερφή ψυχή του
Την αναμένουμε, την περιμένουμε, τρέχουμε μακρυά της
Παρ'όλα αυτά αγαπάμε