Κλείνω την πόρτα
Όπως τόσες φορές, τόσες φορές πριν
Γυρισμένο σαν σκηνή στο πάτωμα του δωματίου μοντάζ
Δεν θα σε αφήσω να φύγεις απόψε χωρίς μια λέξη
Προσπαθώ να κοιμηθώ, ναι
Αλλά το ρολόι κόλλησε σε σκέψεις με εσένα και εμένα
Χιλιάδες καινούργιες τύψεις ξετυλίγονται
Αν ήσουν εδώ αυτή τη στιγμή
Ορκίζομαι πώς θα σου έλεγα αυτό
(Ρεφραιν):
Μωρό μου δεν θέλω να χάσω άλλη μια μέρα
Κρατώντας το μέσα μου, με σκοτώνει
Γιατί ότι ήθελα πάντοτε καταλήγει απευθείας σε σένα (σε σένα)
Εύχομαι να μπορούσα να βρω τις λέξεις να πω
Μωρό μου θα σου έλεγα πως κάθε φορά που φεύγεις
Είμαι απαρηγόρητος
Ανεβαίνω τους τοίχους, ναι
Μπορώ να δω τη γωνία
Αλλά δεν μπορώ να κατέβω όχι
Θυμάμαι απέξω τον αριθμό
Οπότε γιατί δεν μπορώ να κάνω το τηλεφώνημα;
Ίσως γιατί ξέρω πως πάντα θα είσαι μαζί μου
Στην πιθανότητα
(Ρεφραιν)
Όχι όχι όχι
Δεν θέλω να είναι έτσι
Απλά θέλω να σε ενημερώσω
Πως ό,τι κρατάω
Είναι ό,τι δεν μπορώ να αφήσω (δεν μπορώ να αφήσω)
Γιατί μωρό μου
(Ρεφραιν)
Δεν ξέρεις μωρό μου;
Δεν θέλω να χάσω άλλη μια μέρα
Εύχομαι να έβρισκα τις λέξεις να πω
Μωρό μου θα σου έλεγα, κάθε φορά που φεύγεις
Είμαι απαρηγόρητος
Ναι ναι ναι
Είμαι απαρηγόρητος
Ναι
Είμαι απαρηγόρητος