Vanaf het ogenblik dat zij elkaar ontmoetten waren zij verliefd / Een liefde zo diep en sterk als de zee
Zijn knuffel paste haar precies als een handschoen
En wanneer zij hem zag dan tintelde zij van blijdschap.
Maar er rustte een vloek op hen, zo oud als de tijd,
En hij heeft niet veel tijd meer.
Na vijftien jaar zou haar sublieme liefde
Versterven en hem alleen en bars, alleen en bars, achterlaten, / Mettertijd.
Hoe meer vreugde hij voelde, hoe meer het kwetste.
Temeer daar hij wist dat zijn tijd gauw zou eindigen.
Zij zou zich van hem afwenden, haar liefde verleggen,
En zij hart zou uit zijn borst gehouwen worden.
Lachjes zo warm als de gouden zomerse zon,
Haar haar als een koele nieuwe ochtendbries
Zij zou hem verlaten zo gauw als zij kon rennen.
Zijn stappen zouden onzeker zijn, en zijn borst zou een aanval krijgen, hij zou op de knieën vallen,
Mettertijd.
Vanaf de dag van haar geboorte waren zij verliefd.
Een vaderlijke liefde zo sterk als de zee.
Hij hield haar stevig vast, zo stevig als een handschoen.
Wanneer zij de ogen opende dan tintelde zij van blijdschap, tintelde tegen mij.
Maar hij onderging de vloek van alle vaders door de tijden heen / Ten slotte verloor zij vertrouwen in hem.
En de liefde die zij eens als subliem ondervonden,
Verwerd tot weerzin duister en bars, zij leerde een hekel aan hem te hebben.
Mettertijd...
Mettertijd.
--------------------------------------------------------------
*zo letterlijk mogelijk vertaald