Είμαι χαμένος στο ουράνιο τόξο μας, τώρα το ουράνιο τόξο μας έχει φύγει.
Συννεφιά, από τη σκιά σου, καθώς οι κόσμοι μας προχωράνε,
αλλά σε αυτό το μπλουζάκι, μπορώ να είμαι εσύ, να είμαι κοντά σου για μία στιγμή,
Υπάρχει ένας γερανός, κατεδαφίζει όλα αυτά τα πράγματα, αυτό που ήμασταν,
Ξυπνάω μες στη τη νύχτα για να ακούσω το γουργούρισμα των μηχανών,
Υπάρχει ένας πόνος, αυτός διοχετεύεται στον σκελετό μου, με κάνει κουτσό,
Υπάρχει ένα αγκάθι στο πλευρό μου, είναι η ντροπή, είναι η υπερηφάνεια...
Από εσένα κι εμένα, συνεχώς μεταβαλλόμενο, κινείται τώρα, κινείται γρήγορα
Και το άγγιγμα του, πρέπει να ζητείται, πρέπει να γίνεται, μέσα από την ερώτησή σου,
Αλλά εγώ χρειάζομαι τον Jake να σου πει, ότι σε αγαπώ, ποτέ δε ξεκουράζεται,
Και έχω αφαίμαξη κάθε μέρα,για έναν χρόνο, για έναν χρόνο
Τα ονόματα μας εκεί μαζί πρέπει να είχαν πέσει σαν σπόρος...
Στα έγκατα του εδάφους θαμμένα βαθιά στο έδαφος,
Στον άνεμο, μπορώ να σε ακούσω, να καλείς το όνομά μου, κρατάω τους ήχους,
Είμαι χαμένος,
Είμαι χαμένος, στο ουράνιο τόξο μας, τώρα το ουράνιο τόξο μας έχει φύγει,
Είμαι χαμένος, στο ουράνιο τόξο μας, τώρα το ουράνιο τόξο μας έχει φύγει
Είμαι χαμένος.