Άκρα παγωμένα στο έδαφος.
Καμία κίνηση και κανένας ήχος.
Κοιτώντας απευθείας μέσα στο φως.
Ρέει βαθιά μέσα στις φλέβες και τη ράχη μου.
Η παλίρροια ορμάει πάνω μου.
Γίνεται όλο και πιο δύσκολο τώρα να αναπνεύσω.
Ω και όλοι τους μου λένε να κάνω το άλμα.
Κλείνω τα μάτια για να μη βλέπω.
Στη σιωπή θα σε περιμένω.
Στην ησυχία σε καλώ
να πάρεις την αγάπη και το φόβο μου.
Να τον κάνεις να χαθεί.
Στο φως θα σε ονειρεύομαι.
Στην ακινησία ουρλιάζω για σένα
να πάρεις την αγάπη και το φόβο μου.
Να τον κάνεις να χαθεί.
Κολυμπώντας όρθια στο κρύο.
Κάτι σαλεύει και ο φόβος μου ξεδιπλώνεται.
Αλλά ακόμα κοιτώ μέσα σ' αυτό το φως.
Ρέει βαθύτερα μέσα στις φλέβες και τη ράχη μου.
Η παλίρροια ορμάει πάνω μου.
Γίνεται όλο και πιο δύσκολο τώρα να αναπνεύσω.
Ω και όλοι τους μου λένε να κάνω το άλμα.
Κλείνω τα μάτια για να μη βλέπω.
Στη σιωπή θα σε περιμένω.
Στην ησυχία σε καλώ
να πάρεις την αγάπη και το φόβο μου.
Να τον κάνεις να χαθεί.
Στο φως θα σε ονειρεύομαι.
Στην ακινησία ουρλιάζω για σένα
να πάρεις την αγάπη και το φόβο μου.
Να τον κάνεις να χαθεί.