Ζούσε ολομόναχη
Σε ένα κόσμο δίχως ένα τέλος ή αρχή
Σαν κοριτσάκι, ζούσε τη ζωή για το συναίσθημα
Αλλά δεν μ'ενοχλεί, δεν μ'ενοχλεί
Και όσα λάθη κι αν διέπραξε
Ήταν μουδιασμένη κι εξαρτιόταν τόσο πολύ από τους άλλους
Ήταν μικρή και το μόνο που είχε ήταν η πόλη
Αλλά δεν μ' ενοχλεί, δεν μ' ενοχλεί
Κι ας ξέρω ότι είναι ικανή για τ' ο,τιδήποτε, είναι συναρπαστικό
Μα όταν ξυπνάς εκείνη πάντοτε έχει φύγει, φύγει, φύγει
Μέσα στη νύχτα τους ακούει να τη καλούν
Μέσα στη νύχτα χορεύει για να απαλύνει τον πόνο
Ποτέ της δεν θα φύγει (δεν νομίζω ότι καταλαβαίνεις)
Μέσα στη νύχτα, όταν έρχεται στα γόνατα
Δολλάρια και δάκρυα κυλούν διαρκώς στο πρόσωπό της
Ποτέ της δεν θα φύγει (δεν νομίζω ότι καταλαβαίνεις)
Εκείνος τραγούδησε ένα τραγούδι όταν το έκανε
Ήταν ψυχρός και τόσο αδυσώπητος
Τώρα εκείνη χορεύει το τραγούδι στο λεπτό
Ναι, συνέχεια, συνέχεια
Την έκανε αδύναμη στο άκουσμά του
Την έκανε να πέφτει στα γόνατα, σαν να 'ναι θρησκεία
Ήταν μικρή κι αναγκάστηκε να γίνει γυναίκα
Ναι, συνέχεια, συνέχεια
Κι ας ξέρω ότι είναι ικανή για τ' ο,τιδήποτε, είναι συναρπαστικό
Μα όταν ξυπνάς εκείνη πάντοτε έχει φύγει, φύγει, φύγει
Μέσα στη νύχτα τους ακούει να τη καλούν
Μέσα στη νύχτα χορεύει για να απαλύνει τον πόνο
Ποτέ της δεν θα φύγει (δεν νομίζω ότι καταλαβαίνεις)
Μέσα στη νύχτα, όταν έρχεται στα γόνατα
Δολλάρια και δάκρυα κυλούν διαρκώς στο πρόσωπό της
Ποτέ της δεν θα φύγει (δεν νομίζω ότι καταλαβαίνεις)
Δεν νομίζω ότι καταλαβαίνεις...
Μέσα στη νύχτα τους ακούει να τη καλούν
Μέσα στη νύχτα χορεύει για να απαλύνει τον πόνο
Ποτέ της δεν θα φύγει (δεν νομίζω ότι καταλαβαίνεις)
Μέσα στη νύχτα, όταν έρχεται στα γόνατα
Δολλάρια και δάκρυα κυλούν διαρκώς στο πρόσωπό της
Ποτέ της δεν θα φύγει (δεν νομίζω ότι καταλαβαίνεις)