Güzel, ey yeryüzünün oğulları arasında
Belli belirsiz görünen yıldızların ağı!
Sarar beni ağaç gibi kollarında
Şu birliğin şiddetli cazibeleri
Yeryüzünün bezgin bir oğlu haline gelir
Güzel, gözyaşları içinde matemli
Zarif kederde, kan ağlamaya bırakılmış
Dikenli bir yatakta ağlamış,
Delinmiş, bir kalp, hüznün boynuzlarında
Bir arayıcının sana övgüsünü okuyorum
Gözü yaşlı ruhum senin matemli önemseyişin
Açık yaralarını terk eden akıntı
Aç tazılar tarafından yalanmış bir can damarı
Yaralarımızı hafifletecek taze bir merhem yok
Bu nedenle iki dünya arasında parçalandım
Günahlar tarafından esir alınmadan önce - öleceğim kimsesizce
Yüzeysel ahmakların bu uyuklayan dünyası
Bir gün kozmik cehennemi sıkıca tutabilir
Belki yevmiyeli işçiler yeryüzünün kanunları ile
Meleklerin çok beğendiği gerçeği belirtir
Yeryüzüne, gökyüzüne ve denize
Cevap verebilmen için seni çağırıyorum;
Doğanın, hayvan ve insanların babası
Ruhum sevgin, gözyaşlarım acın için
…Ateş içindeki bir cennet
Yaşayan şeyler kalmayacak
Farklı bir gökyüzü altında yaşadığımda
Semavi tepelerin aşağısında bulutlar geçip gidiyor
Hatırla bir parçası olmak için ağladığım zamanı
Hatırla bu sözleri, onlar akıp gittiği için
Kalbimden