Sunt locī rememorābor
Tōta vitae meae, paucus campsērunt
Paucus in perpetuō, haud meliōrī
Paucus iērunt et paucus manent
Tōtī locōrum hī habuērunt hōrām suōs
Cum amantēs amicīque, iam possum rememorārī
Paucus mortuus sunt et paucus vīvus sunt
In vitā meā, tōtī amāvit.
Sed ā tōtīs amīcīs amantibusque
Nōn ūnus sunt quī similis tuī est
Ac memoriae hae suōs sēnsum perdunt
Ubi dē amōre cōgitō ut ūna rēs novus
Tamen sciō numquam affectiōnem perdam
Hominibus rēbusque quibus abhinc iērunt
Sciō saepē sistam et cōgitābō dē eīs
In vitā meā, tē magis amābo
Tamen sciō numquam affectiōnem perdam
Hominibus rēbusque quibus abhinc iērunt
Sciō saepē sistam et cōgitābō dē eīs
In vitā meā, tē magis amābo