Steeds vaker
Valt het mij op
Dat ik als kind best veel gevoel heb opgekropt
En dat dezelfde problemen
Die ik niet heb van een vreemde
Nog elke dag spelen, ze zijn beslist niet opgelost
Het kon bij ons ook nooit eens normaal gaan
Maar ach wat is normaal?
Want hoe ouder ik word
Hoe beter ik begrijp
Dat mijn ouders geen helden zijn
Maar lijken op mij
Ze doen net alsof
Ze bedoelen het goed maar
Waar de tijd niets aan verandert
Al word ik ooit volwassen
Is wat er zit in mijn bloed
Hé pa
Je zit vast in mijn bloed
En ik vind net als jij waarschijnlijk
Mezelf nooit goed genoeg en dan mijn moeder
Ze zegt eigenlijk nooit nee
Want zij houdt iedereen tevreden
En wil met ieder circus mee
Het kon bij ons ook nooit eens normaal gaan
Maar ach wat is normaal?
Want hoe ouder ik word
Hoe beter ik begrijp
Dat mijn ouders geen helden zijn
Maar lijken op mij
Ze doen net alsof
Ze bedoelen het goed maar
Waar de tijd niets aan verandert
Al word ik ooit volwassen
Is wat er zit in mijn bloed
Omdat het zit in mijn bloed
En dan m’n kleine zusje
Ik erger me te vaak
Want ik weet dan mijn gebroken hart
Precies lijkt op dat van haar en
Als ze binnenkort gaat trouwen
Dan word ik misschien wel oom
Dan weet ik één ding meer dan zeker
Haar kleine wordt nooit echt gewoon, want
Hoe ouder ik word
Hoe beter ik begrijp
Dat ik ben geworden
Wie ik hoor te zijn
Ik doe net alsof en
Ik bedoel het zo goed maar
Waar de tijd niets aan verandert
Is wat er zit in m’n bloed