Πάντα ένα αίνιγμα στον κόσμο, είπε
Πάντα ένα αίνιγμα μέσα στο μυαλό μου
Πάντα ένα πράγμα να αναρωτιέμαι
Για το τρόπο που καταντάμε να γινόμαστε
Ωχ, είναι ένα μεγάλο παλιό μέρος για μένα
Είναι ένας μεγάλος παλιός κόσμος πραγματικά
Όλοι με σκοτώνουν
Και οι πάντες συνωμοτούν
Ωχ, στα όνειρά μου το βλέπω να στριφογυρίζει
Βλέποντας τη βίαιη ρωγμή από τις γλώσσες μας,
Όπου όλο το φως έρχεται μέσα
Ωχ στα όνειρα μου είχα ξαπλώσει στην αμαρτία
Απλά να είμαι κάποιος που θα ράγιζε και θα νοιαζόταν
Πως μπορώ να ζητήσω, να ζητήσω περισσότερα
Πάντα ένα αίνιγμα στον κόσμο, είπε
Πάντα ένα αίνιγμα μέσα στο μυαλό μου
Πάντα ένα πράγμα να αναρωτιέμαι
Για το τρόπο που καταντάμε να γινόμαστε
Ωχ, είναι ένα μεγάλο παλιό μέρος για μένα
Είναι ένας μεγάλος παλιός κόσμος πραγματικά
Χτυπώντας τις φτέρνες μου και αναρωτιέμαι
Πως βρίσκομαι εδώ τόσο καιρό
Ωχ, στα όνειρά μου το βλέπω να στριφογυρίζει
Βλέποντας τη βίαιη ρωγμή από τις γλώσσες μας,
Όπου όλο το φως έρχεται μέσα
Ωχ, στα όνειρα μου είδα την οικογένεια του Αισώπου
Απλά ένα κουφάρι από έναν άνδρα που τώρα είναι μόνος μέσα στο δέρμα του
Από που, από που να αρχίσω
Ζω μόνος, ωχ
Ζω μια μοναχική ζωή χωρίς εσένα εδώ
Και μάλλον είμαι ταραγμένος
Αλλά είμαι καταδεχτικός στην ήττα
Ωχ μάλλον είμαι ταραγμένος
Αλλά είμαι καταδεχτικός στην ήττα