ในวันที่เราเจอกัน ชีวิตผมก็เปลี่ยนไป
ผมเคยได้ยินมาเสมอว่าความรักเป็นเรื่องแปลก
และเจ็บปวด เจ็บปวด
คืนหนึ่งที่คุณหลับอยู่ ข้าง ๆ ของคุณ
ห้อมล้อมไปด้วยสีขาว คุณดูคล้ายกับ
นางฟ้าคนนึง ดูคล้ายกับนางฟ้า
แล้วทำไมคุณถึงบินออกมาล่ะ
ผมกำลังเหมือนจะตายไปอย่างช้า ๆ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ผมเคยหัวเราะ เมื่อคุณบอกผม
คุณต้องลืมและให้อภัย เพื่อที่จะเป็นอิสระจากอดีต
ใต้ผืนน้ำ ผมแต่งตัวชุดดำ
ผมสาบานว่าจะล้างแค้นคุณคืน
นั่นคือความเกลียด ความเกลียด
ผมสร้างแคมป์ไว้บนหุบเขา
มึนเมาไปกับวิสกี้ จากความลับที่ยัง
น่าถกเถียง น่าถกเถียง
แล้วทำไมคุณถึงบินออกมาล่ะ
ผมกำลังเหมือนจะตายไปอย่างช้า ๆ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ผมเคยหัวเราะ เมื่อคุณบอกผม
คุณต้องลืมและให้อภัย เพื่อที่จะเป็นอิสระจากอดีต
และผมไม่เคยที่จะยอมรับ
ในส่วนที่ผมมี
และนั่นก็คือสิ่งที่ผมได้รับกลับมา คือเพื่อน
มึนเมาท่ามกลางทุ่งหิมะ
ผมยังคงจมปลักกับการหลอกหลอนของคุณ
ในเดือนเมษา เดือนเมษายน
ผมยืนอยู่หน้าคนหลอกลวง
ที่นั่น ในกระจกที่มีแสงสว่าง
ช่างหน้าอายเหลือเกิน หน้าอายเหลือเกิน
ตอนนี้ผมรู้แล้วทำไมคุณถึงจากไป
และผมกำลังจะตายอย่างช้า ๆ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ผมเคยหัวเราะ เมื่อคุณบอกผม
คุณต้องลืมและให้อภัย
คุณต้องลืมแค่เพื่อที่จะอยู่ต่อไป
คุณต้องลืมและให้อภัย เพื่อที่จะเป็นอิสระจากอดีต