Δύσκολο να πεις
Ή ν’ αναγνωρίσεις ένα σημάδι
Για να με δεις μέσα
Ένα προειδοποιητικό σήμα
Πρώτα ο κεραυνός
Ικανοποιημένος, αν το παρελθόν δε θα παρευρίσκεται
Μετά η καταιγίδα
Κομματιάζεται
Το μέλλον εσύ κι εγώ είμαστε ανάρπαστοι
Στη καταιγίδα
Σε μια ολόκληρη ζωή
Κι όπως η βροχή πέφτει
Ξεκινάει πάλι, όπως η καταιγίδα διαλύεται
Βαριά στη καρδιά μου
Πιστεύω το φως μέσα σου
Έτσι το φως λάμπει μέσα σου
Χωρίς χρώμα, ξεθωριασμένο και φορεμένο
Κομματιάζεται στη καταιγίδα
Εκτός αν ο ήχος έχει ξεθωριάσει απ’ τη ψυχή σου
Εκτός αν εξαφανίζεται
Πρώτα ο κεραυνός
Εγωίστρια καταιγίδα
Μετά η καταιγίδα
Κρατιέται στο εσωτερικό
Κομματιάζεται
Μια ζωή
Στη καταιγίδα
Σε μια ολόκληρη ζωή
Σε μια ολόκληρη ζωή