Θυμάμαι... πριν από χρόνια
Όταν κάποιος μου είχε πει πως
Έπρεπε να προσέχω — αν πρόκειται να ερωτευτώ
Το έκανα...
Μα εσύ δυνατή ήσουν, εγώ όχι
Μες στην ψευδαίσθησή μου, μες στο ψέμα μου
Απρόσεκτος έγινα, το είχα κιόλας ξεχάσει
Ναι, το έκανα...
Και τώρα, που όλα έχουν τελειώσει
Τίποτ' άλλο δεν υπάρχει να πω
Έφυγες, τα παράτησες τόσο εύκολα
Κέρδισες
Εμπρός! πήγαινε και πες τους το
Πήγαινε και πες τους όλα όσα ξέρω
Φώναξε το από τις ταράτσες των σπιτιών
Γραψ' το στον ορίζοντα
Όλα όσα είχαμε έχουν χαθεί...
Να τους πεις πως ήμουν χαρούμενος
Και πως ράγισε η καρδιά μου
Πως όλες μου οι πληγές ειν' ανοιχτές
Να τους πεις πως προσδοκούσα
Το αδύνατο, αδύνατο
Το αδύνατο, αδύνατο
Σκληρό το τέλος ενός έρωτα
Μα σκληρότερη η προδοσία
Χαμένη πίστη, χαμένες αγάπες
Το ξέρω, το ξέρω...
Πιστεύοντας πως όλα όσα χρειάζομαι είναι εκεί έξω
Άρχισα να πιστεύω και πάλι στον έρωτα και στα λόγια
Οι κενές υποσχέσεις δεν μένουν
Το ξέρω, το ξέρω...
Και τώρα, που όλα έχουν τελειώσει
Τίποτ' άλλο δεν υπάρχει να πω
Κι αν σταματήσεις να με στενοχωρείς
Μπορείς μόνη σου να πας και να τους τα πεις όλα
Πήγαινε και πες τους όλα όσα ξέρω
Φώναξε το από τις ταράτσες των σπιτιών
Γραψ' το στον ορίζοντα
Όλα όσα είχαμε έχουν χαθεί...
Να τους πεις πως ήμουν χαρούμενος
Και πως ράγισε η καρδιά μου
Πως όλες μου οι πληγές ειν' ανοιχτές
Να τους πεις πως προσδοκούσα
Το αδύνατο, αδύνατο
Το αδύνατο, αδύνατο
Θυμάμαι... πριν από χρόνια
Όταν κάποιος μου είχε πει πως
Έπρεπε να προσέχω — αν πρόκειται να ερωτευτώ
Το έκανα...
Πήγαινε και πες τους όλα όσα ξέρω
Φώναξε το από τις ταράτσες των σπιτιών
Γραψ' το στον ορίζοντα
Όλα όσα είχαμε έχουν χαθεί...
Να τους πεις πως ήμουν χαρούμενος
Και πως ράγισε η καρδιά μου
Αχ, να τους πεις πόσο προσδοκούσα
Το αδύνατο, αδύνατο
Το αδύνατο, αδύνατο
Το αδύνατο, αδύνατο
Το αδύνατο, αδύνατο