Biri var idi çoxdan izi qaldı qəlbdə
Pəncərəmin damlasında
Dayanırmış orda sanki bir düşmən kimi
Sevəbilməzsən eşqi Bağlayabilməzmi Könlümün bağçasına
Qanadım qırıldı bax Yağışım ol yağ üzümə
Tükəndim çox yaraları açan
Dağılmır içimdəki duman
Sən istərsən yanak o zaman
Gəl artıq yox ürəyə toxunan