Դարձել է մութ գիշերվա պես իմ ուղղին,
Դադարել են ճրագները վառվելուց, վառվելուց,
Ով կհոգա իզուր տեղը մեռնողին։
Եվ լուռ կանգնած էլ չեմ անի խինդ ու լաց,
էլ չեմ սիրի առաջվա պես ամենքին
Պիտի գնամ ճամփաներով առանց յար,
Պիտի լինեմ օտարի պես անհոգի:
Շատ-շատերն ինձ մոտեցան ու անցան,
Ովքեր եկան ովքեր անցան չեմ հիշում, չեմ հիշում
Արցունքի մեջ լավ օրերս եմ հիշում։