Սերն իմ` իմ սպիտակ աղավնին,
Նա քեզ մոտ է թռչում, իմ անգին,
Նրան դեմ է ելել չար քամին:
Բայց թռչում է դեռ իմ աղավնին:
Հույսն իմ` իմ սպիտակ աղավնին,
Մոլորվել է օդում, իմ անգին,
Ախ, թևերը հոգնել են նրա,
Վախենամ, թե նա քեզ չհասնի:
Բայց թռչում է դեռ իմ աղավնին,
Քամու դեմ կռվելով, իմ անգին,
Ու ինչքան ել փչի չար քամին,
Նա կիջնի քո քնքուշ ձեռքերին:
Լույսն իմ մարելու եզերքին
Քեզ համար է վառվում, իմ անգին,
Նա ուզում է դիպչել քո ստվերին
Ու հանգչել, ու հանգչել քո դեմքին:
Երգն իմ` իմ սպիտակ աղավնին,
Նա քեզ մոտ է թռչում իմ անգին,
Նա ուզում է դիպչել քո ստվերին
Եվ իջնել քո քնքուշ ձեռքերին:
Քո ձեռքերին,
Քո ձեռքերին կիջնի սպիտակ իմ աղավնին,
Իմ միակ, իմ անգին: