Tek başıma otoyolda
ilk ışıklarıyla sabahın
arada bir radyoyu da kapıyorum
ve arabanın camıyla bütünleşiyor kalbim.
Dünyadan haberim var, diğer şeylerden de.
Biliyorum her şeyin yıkılmakta olduğunu,
ama sabah insanlar uyurken
olağan keyifsizlikleri ile,
minicik bir şey yetebiliyor bana
belki küçük bir parıltı
bir iz geçmiş günlerden,
bir manzara, her neyse işte
Ve iyiyim
iyiyim rüya görürken iyi olduğu gibi insanın
bilemiyorum iyi olmalı mıyım,
ama iyiyim işte. Yazıklar olsun bana!
İyiyim ben
tam da şimdi, tam da burada
hiç de benim suçum değil
bu geliyorsa başıma
İzahı olmayan bir neşe gibi,
nedenini bilemediğim
bilemiyorum ne olduğunu
Sanki birden
ânı yaşama hakkıma
sahip çıkıyormuşum gibi
Ben iyiyim
la la la la la la
bu izahı olmayan neşe
tam da şimdi, tam da burada
Tek başıma
otoyolda
ilk ışıklarıyla sabahın