Τι μου συνέβη;
Με πρόσωπο πιο στρογγυλό μα ποτέ χλωμό
Λιγότερο σίγουρο μα
Πιο δυνατό κάποιες φορές για τη μεγάλη ταπεινοσύνη
Κοιμόμουν στα θρανία στο σχολείο
Δεν κρατούσα ποτέ κόμπους στο λαιμό
Που για να αγωνιστώ κάποιες φορές ήμουν κουρασμένος
Μα για να σκεφτώ είχα πάντα χρόνο
Και τώρα όχι
Τώρα
Σε βλέπω απούσα και λέω:
''εσύ δεν μπαίνεις μέσα μου δεν μπαίνεις
Τώρα όχι περισσότερο δεν με πληγώνεις κι άλλο!''
Που σφίγγω σε όλους τα δόντια με όλα τα κόστη
Και αρκεί να μην με αποκαλύψεις με τραβάω
Λίγο πίσω,ναι και ακόμα λίγο
Φεγγάρι άκουσέ με
Αν από αυτή τη γωνία
Του υψόμετρου
Ξέρεις περισσότερο από μένα
Τώρα σφίξε με
Δεν θέλω να με χάσω
Μα τώρα δεν βρίσκω περισσότερο
Το παιδάκι μέσα μου
Τι συνέβη και σε σένα;
Τι είναι,είσαι κουρασμένη τώρα πες μου
Που δεν υπάρχουν περισσότερο
Εσύ που ξέρεις με αληθινή ταπεινοσύνη
Την ολόκληρη εκδοχή μου
Που επιβλέπεις ζηλιάρικα τα ''γιατί''
Προσπάθησε να μου δώσεις αυτή την παράλογη ειρωνεία
Η τρελή θέληση να πάω πέρα
Μα να γυρίσω σπίτι
Μα τώρα σε βλέπω απούσα
Και λέω:
''εσύ δεν μπαίνεις!Εσύ μέσα μου δεν μπαίνεις κι άλλο!.
Δεν με πληγώνεις κι άλλο!''
Και τώρα πια τίποτα δεν σε επαναστατεί
Δεν συζητάς και υποκύπτεις
Βοήθησέ με
Σε παρακαλώ
Φεγγάρι άκουσέ με
Αν από αυτή τη γωνία
Του υψόμετρου
Ξέρεις περισσότερο από μένα
Πηδάει τις γέφυρες ανάμεσα στο μυαλό και στην καρδιά
Το ακραίο κατώφλι του πόνου
Η υπερηφάνεια και η τεράστια θάλασσα της
Για να την κάνω να καταλάβει τι σκέφτομαι
Που υποφέρω για έντονη αγάπη
Που παίζω ακόμα με τον άνεμο
Μα δεν βρίσκω πια το παιδάκι μέσα μου
Που γελάω ακόμα χωρίς αίσθηση
Και γελάω έξαλλος και προσεκτικός
Αφελής μα με το κεφάλι
Ή όλα ή τίποτα..ή πάντα ή αρκετά!
Και που είμαι εδώ για να ξαναβρώ τον εαυτό μου
Και ζητώ βοήθεια από σένα
Για να ξαναβρώ τον εαυτό μου...
Για να ξαναβρώ τον εαυτό μου...