Sokaklar insanlarla doluyor
Onlar hakkımızda hiçbir şey bilmiyorlar
Tren istasyonunda beni bekliyorsun
Belki Zaman beni af edecek
Bu arada geri kalan yolu yürüyorum
Her zaman olduğu gibi güzelsin
Senin yüksek topuklularında
Bu akşam biz el ele gidiyoruz "diyorsun
ınsanların önünde
Bakışlarını düşünmemize gerek yok
çünkü beraberiz
Onlar hiçbir şey bilmiyor, bu hikayeye ait değiller
sadece birkaç kişiye "anlatılır
Sokaklar seslerle doluyor
Birisi bizim arkamızdan haykırıyor
Sen ikimizin arasında daha güçlü olanısın
Seninle şehrin karanlığından korkmuyorum
kalabalıkta
elimi sıkıca tutuyorsun
ve benim korkum kayboluyor
Bu akşam biz el ele gidiyoruz "diyorsun
ınsanların önünde
Bakışlarını düşünmemize gerek yok
çünkü beraberiz
Onlar hiçbir şey bilmiyor, bu hikayeye ait değiller
sadece birkaç kişiye "anlatılır