Μείνε εδώ κοντά μου.
Έλα εδώ, έλα εδώ.
Θα δεις, θα δεις, θα δεις
πως δίπλα μου αξίζεις περισσότερο.
[Αξίζεις] κάτι πολύ παραπάνω από τον χρυσό,
κάτι παραπάνω από μια ανατολή του ηλίου
την οποία περιμένω.
Εάν γινόταν να γυρίσουμε πίσω το χρόνο
ως και τη στιγμή του αποχαιρετισμού μας,
ίσως η καρδιά σου θα άνηκε σε εμένα.
Αχ, γλυκιά μου, μακάρι να μπορούσαμε.
Δεν λέει [ο λαός] ότι όταν ερωτευόμαστε κάποιον
να τον κρατήσουμε ; Να τον χαιρόμαστε όπως τη δύση
ή να τον εκτιμάμε σαν κάτι μεγαλύτερο από τον χρυσό ;
Δεν γνωρίζαμε ήδη αυτό το γνωμικό ;
Δεν είχαμε σχεδόν οτιδήποτε θέλαμε στα χέρια μας ;
Πριν τελικά κάνουμε το λάθος...
Εάν γινόταν να γυρίσουμε πίσω το χρόνο
ως και τη στιγμή του αποχαιρετισμού μας,
ίσως η καρδιά σου θα άνηκε σε εμένα.
Αχ, γλυκιά μου, μακάρι να μπορούσαμε.
Ακόμη και τώρα, η ζωή προορίζεται
και για τους δυο μας αν μείνεις κοντά μου.
Ίσως να παραμέναμε πιστοί ο ένας για τον άλλον,
αν μπορούσαμε, γλυκεία μου.
Ίσως να παραμέναμε πιστοί ο ένας για τον άλλον,
αν μπορούσαμε, γλυκεία μου.
Εσύ που κινείς τον κόσμο...
Εσύ που ταρακουνάς τους ανέμους,
και τη σοδειά...