Si tuum caput reservabis,
Cum circum omnia contra sunt,
Ac se perditi, te damnantes,
Sed quoque tibi inquam aderunt;
Si potes diebus manere,
Latratus—taces, incedens
Sub odii aspectu, nec fere
Domitum innocentem ludens;
Si ideae non facere curtum
Nec somno vivere potes,
Si Cladem maximam ac Triumphum
Que aetatis pulvis accipes;
Si patieris—tua sermo
Insidia stultorum fit,
Restrues bonum tu—alter nemo
Quum nulla re dilapsum sit;
Pectore omnis audacter
In chartam ponis—et perdis;
Tum rursus—non tibi est character
Dicendi de ullis iacturis;
Si cogis tuos nervos, cordem
Servire, quando iam in te
Perusta tota—mansit tantum
Voluntas pugnae deinde;
Si merito loquiris plebem,
Cum Rege fidem non perdis
A cunctis arbitratus ipse
Per spatium, quod metiris;
Si comples tuae vitae cursum
Energia actionis, vi,
Igitur tibi est Universum,
Plusque—es Homo, fili mi!