Altın, altın, altın nehir
Doğuya doğru akıyor daha sonra güneşin altına düşüyor
Ve bir ay gibi alçak ve havai uzanıyor
Kaybolduk
Yavaş yakıyor*, arka duvarı yakıp yok ediyor
Şehrin gökyüzüyle buluştuğu yerdeki uzun yollar,
Çoğu gün, çoğu gün aynı kalıyor
Lütfen kal, sona ermeyecek bu korku için
Eğer bir teknem olsaydı, sana doğru yelken açardım
Seni kollarımda tutardım, gerçek olmanı isterdim
Eskiden bir hayalim vardı, uzun zaman önce sona eren
Şimdi kuzeyde bir noktayım, kıyı için umut ediyorum
Dikenlerin arasındaki sıralı evlerin hizasında aşağı düşüyor
Zambaklara ve asmalara doğru yabani otlar büyüyor
Kuşlar oynuyor, kendi yollarını bulmaya çalışıyorlar
Yumuşak toprak, senin ayaklarında ve benimkilerinde altında
Eğer bir teknem olsaydı, sana doğru yelken açardım
Seni kollarımda tutardım, gerçek olmanı isterdim
Eskiden bir hayalim vardı, uzun zaman önce sona eren
Şimdi kuzeyde bir noktayım, kıyı için umut ediyorum
Dikiş yerlerindeki bölünmeler
Ayraçlardaki kabarmalar
Tüm dev dalgalardaki yapraklar
Günün şafağında
Deniz benim arkadaşım değil
Ve herkes komplo kuruyor
Hala yüzmeyi seçiyorum
Medcezirin altında kayıyorum
Eskiden bir hayalim vardı
Eskiden bir umudum vardı
Bu dündü,
Çok uzun zaman önce değil.
Bu son değil
Bu sadece dünya
Ne kadar aptalca bir şey
Ne kadar dürüst bir kız
Eğer bir teknem olsaydı, sana doğru yelken açardım
Seni kollarımda tutardım, gerçek olmanı isterdim
Eskiden bir hayalim vardı, uzun zaman önce sona eren
Şimdi kuzeyde bir noktayım, kıyı için umut ediyorum