Και στον μπλεγμένο μου πρόσωπο
Δεν υπάρχει παράμικρο κομμάτι
Από τίποτα που μόνο κάνει νύξη για καλοσύνη
Και απ'το αγχωμένο μου σχήμα
Δεν υπάρχει άνεση, δεν υπάρχει έξοδο
Βλέπω, όμως στα βαθιά υπάρχει μόνο άγνοια
Άχρηστος
Όταν πεθαίνει το ονειρό μου
Όταν περάσει η ώρα
Η αγάπη είναι χαμένη ψευδαίσθηση
Αβοήθητος
Ασυγχώρητος
Κρύος και έχω φθάσει
Σ'αυτό το λυπημένο συμπέρασμα
Καμιά ομορφιά μπορεί να μ'αγγίξει
Κανένα καλό μπορεί να με βελτιώνει
Καμιά δύναμη στη γη, αν δεν μπορώ να την αγαπήσω
Κανένας πάθος μπορεί να φτάσει σε'μένα
Κανένα μάθημα μπορεί να με διδάσκει
Πως θα μπόρεσα να την αγαπήσω και να μ'αγαπήσει
Αν δεν μπορώ να την αγαπήσω, ποιά μπορώ;
Παλιά έπρεπα να δω
Όλα τα πράγματα που μπόρεσα να είμαι
Ήμουν ανεύθυνος και απρόσεκτος, προχώρησα
Κανένας πόνος μπορεί να'ναι πιο βαθύς
Καμιά ζωή μπορεί να'ναι πιο φτηνή
Δεν υπάρχει λόγος πια, αν δεν μπροώ να την αγαπήσω
Καμιά ψυχή μπορεί να με νικήσει
Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα ακόμα μέσα μου
Ελπίδα που θα μπόρεσα να την αγαπήσω και ότι θα μ'ελευθερώσε
Όμως δε θα γίνει ποτέ
Αν δεν μπορώ να την αγαπήσω
Να τελειώνει η ζωή μου η γη