Δε θα έπρεπε άλλο να πίνω από τούτο το ποτήρι ρούμι,
πάντα είναι αργά όταν καταλαβαίνω το λάθος μου.
Δε θα έπρεπε να τραγουδώ κάθε βράδυ τους στίχους που έγραψα,
όταν πια δεν ήσουν κατάλαβα τι είχα χάσει.
Είμαι ηλίθιος, είμαι βορά κανονιών για την ήττα,
που όταν σκάνε γίνομαι ηλίθιος,
είμαι αυτοκτονικό θύμα, είμαι το σπασμένο ποτήρι.
Δε θα έπρεπε να κοιτώ τις φωτογραφίες που τραβήξαμε στο Παρίσι,
μήτε να μετρώ τις μέρες μέχρι κανέναν Αγιο Βαλεντίνο.
Δε θα έπρεπε να παίρνω τόσο αργά, αλλά πρέπει να με ακούσεις,
η συγνώμη μου δεν αξίζει αλλά ο πόνος μου είναι αληθινός.
Γιατί είμαι ηλίθιος, είμαι βορά κανονιών για την ήττα,
που όταν σκάνε γίνομαι ηλίθιος,
Είμαι θύμα αυτοκτονικό θύμα, είμαι το σπασμένο ποτήρι.
Σήμερα αρνούμαι να παραδεχτώ ότι αυτή η αγάπη ήταν εφήμερη,
παρόλο που αγαπούσα τη βιασύνη με την οποία με έγδυνες.
Άρπαξε τον αναστεναγμό που μένει στην ήττα αυτή,
άσε με να σε φιλήσω ενώ βγάζεις τα ρούχα μου.
Γιατί είμαι ηλίθιος, είμαι βορά κανονιών για την ήττα,
που όταν σκάνε γίνομαι ηλίθιος,
Είμαι θύμα αυτοκτονικό θύμα, είμαι το σπασμένο ποτήρι.