Birisinin bana garezi olmalı,
Basında benimle ilgili hikayeler düzüyorlar
Her kimse, diliyorum çabuk keser bu yaptığını
Ama ne zaman olur bu, sadece tahmin edebilirim.
Diyorlar ki, Gray diye bir adamı vurmuşum
ve karısını alıp İtalya'ya götürmüşüm
Kadına 1 milyon mangır miras kalmış
ve öldüğünde o para da bana geçmiş
Şanslıysam da yapacak bir şeyim yok
İnsanlar sürekli benimle görüşüyor
Ve nasıl davranılır bir türlü hatırlayamıyorlar
Kafaları büyük fikirlerle dolu
imajlar ve bozulmuş gerçeklerle
Sen bile, geçen gün
Bana sormak zorundaydın "nerede" diye
İnanamadım, bu kadar yıldan sonra bile
beni şu tatlı hanımdan daha çok tanıyamadığına
Aptal rüzgar
Ağzını ne zaman oynatsan esiyor
Arka sokaklardan gidiyor güneye doğru
Aptal rüzgar
Dişlerini ne zaman oynatsan esiyor
Aptalsın, bebeğim
Hala nasıl nefes alınacağını bilmen bir mucize
Falcıya rastladım
Dedi ki "çakabilecek olan şimşekten sakın"
Huzur ve sükutu unuttum
ne zamandır hatırlayamıyorum nasıldı diye
Çarmıhta bir yalnız asker var
Bir tren vagonunun kapısından duman tütüyor
Bilemedin, yapılabileceğini düşünmedin
Sonunda zafer kazandı savaşta
Tüm muharebeleri kaybettikten sonra
Yol kenarında uyandım
Her şeyin her şeyin bazı zamanlar ne halde olduğuyla ilgili gündüz düşleri görererek
Kahverengi dişi kısrağının gözümün önüne gelen görüntüleri
kafama vurarak geçiyor ve bana yıldızları gösteriyor
Benim en çok sevdiklerimi incittin
ve gerçekleri yalanlarla kapladın
Bir gün bir çukurda olacaksın
Eğerin kanlı
Sinekler gözlerinin üzerinde uçuşurken
Aptal rüzgar
Mezarının üstündeki çiçeklerin arasından esiyor
Odandaki perdelerin arasından esiyor
Aptal rüzgar
Ne zaman dişlerini oynatsan esiyor
Sen bir aptalsın, bebeğim
Hala nasıl nefes alınacağını bilmen bir mucize
Bizi yere çeken yer çekimiydi
ve kaderdi bizi ayıran
Kafesimdeki aslanı sen evcilleştirdin
Ama hiç bir zaman yetmedi kalbimi değiştirmeye
Şimdi her şey biraz allak bullak
İşin gerçeği tekerler durdu
Ne kötüdür, ne iyidir
Anlayacaksın tepeye çıktığında
Diptesin,
Cenaze töreninde fark ettim ki
Yozlaşmış davranışların seni sonunda kör etmiş
Artık yüzünü hatırlayamıyorum
Ağzın değişmiş
Gözlerin benimkilere bakmıyor
Papaz 7. günde siyah giydi
ve bina yanarken yüzü duvar gibi oturdu
Seni bekledim araçtan ineceğin yerde(1)
Çam ağaçlarının yanında, mevsim bahardan
yavaşça sonbahara döndüğünde
Aptal rüzgar
Kafa tasımın üstünde bir çember gibi esiyor
Grand Coulee Barajından başkente kadar
Aptal rüzgar
Ne zaman dişlerini oynatsan esiyor
Aptalsın, bebeğim
Hala nasıl nefes alınacağını bilmen bir mucize
Artık seni hissedemiyorum
Okuduğun kitaplara bile dokunamıyorum
Kapından içeri her yuvarlandığımda
Başka biri olaydım diye diliyorum
Otoyoldan aşağı, raylardan aşağı
ekstaziye giden yoldur
Seni yıldızların altında takip ettim
Hatıraların
ve senin tüm o şiddetli ihtişamın tarafından illete uğramış olarak
Artık son olarak ihanete uğramışım
ve şimdi sonunda özgürüm
Uluyan canavara hoşçakal öpücüğü verdim
seni benden ayıran o ara çizgide
Nasıl incindiğimi hiç bir zaman bilemeyeceksin
Ne de reddettiğim acıyı
Ve ben de senin hakkında hiç bir zaman aynısını bilemeyeceğim
Ne ululuğunu ne de senin aşkının türünü
Ve bu beni çok üzüyor
Aptal rüzgar
Montlarımızın düğmeleri arasından esiyor
Yazdığımız harfler arasından esiyor
Aptal rüzgar
Raflardaki toz üzerinden esiyor
Biz aptalız, bebeğim
Kendimizi besleyebilmemiz bile bir mucize