Ik wilde nooit volwassen zijn
Ik heb me altijd verdedigd
Uiterlijk werd ik zo hard als steen
en toch heeft men mij gekwetst
Ergens diep in me
ben ik kind gebleven
Pas wanneer ik het niet meer kan voelen
weet ik dat het voor mij te laat is
te laat, te laat.
Op de bodem van de zee
Waar eeuwige stilte heerst
Kan ik nog mijn dromen zien
De lucht die uit de diepte opstijgt
Ergens diep in me
ben ik kind gebleven
Pas wanneer ik het niet meer kan voelen
weet ik dat het voor mij te laat is
te laat, te laat.
Ik glijd door de duisternis
en wacht op het morgenlicht
Dan speel ik met de zonnestraal
die zilverachtig door het water breekt
Ergens diep in me
ben ik kind gebleven
Pas wanneer ik het niet meer kan voelen
weet ik dat het voor mij te laat is
te laat, te laat.