Όταν τα φύλλα έχουν πέσει
Και οι ουρανοί έγιναν γκριζωποί
Η νύχτα κοντεύει προς την ημέρα
Ένα αηδόνι κελαηδά το τραγούδι του αποχαιρετισμού
Καλύτερα να κρυφτείς από την παγωμένη κόλαση
Στους κρύους ανέμους έρχεται
Καλύτερα να συνεχίσεις να περπατάς
Για ζεστασιά, θα προσμένεις
Έλα νιώσε το
Δεν το βλέπεις;
Καλύτερα να το πιστέψεις
Όταν αγκαλιάζει
Η καρδιά σου μετατρέπεται σε πέτρα
Έρχεται την νύχτα όταν είσαι ολομόναχος
Και όταν αυτή ψιθυρίζει
Το αίμα σου θα ρέει παγωμένο
Καλύτερα να κρυφτείς πριν σε βρει
Όποτε οργίζεται
Παίρνει όλη τη ζωή μακριά
Δεν έχεις δει;
Δεν έχεις δει
Τα ερείπια του κόσμου μας;
Καλύπτει τη γη με έναν μανδύα που κόβει την ανάσα
Ο ήλιος ξυπνάει και τον λιώνει
Ο κόσμος τώρα ανοίγει τα μάτια του και βλέπει
Την χαραυγή μιας καινούριας μέρας
Όποτε οργίζεται
Παίρνει όλη τη ζωή μακριά
Δεν έχεις δει;
Δεν έχεις δει
Τα ερείπια του κόσμου μας;