Χαίρετε, είμαι ο Ίκαρος, θεωρώ, δεν θυμάμαι
τρέχω στον λαβύρινθό μου, παίρνω ανάσα μια ώρα τη μέρα
Είμαι εδώ, εδώ κι έναν αιώνα, ένα πέταλο στο χώμα
Θα πεθάνω με δυο χιλιάδες αγκάθια στο λαιμό
Με την κατηγορία απλά της ελεύθερης βούλησης
Έγκλημα που ανέκαθεν ενοχλούσε την εξουσία
Γιατί ονειρεύτηκα να πετάξω πολύ ψηλά
Γιατί πίστεψα πως κάθε άνθρωπος στη γη είναι ένας άγιος
Ξέρω ότι όλα πια μου είναι απαγορευμένα, αλλά δεν σταματώ να τραγουδώ
Μα δεν σταματάω να τραγουδώ.
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ελεύθερος
Ψυχή τε και σώματι
Ελεύθερος, ελεύθερος, ναι
Κι ας μην το λένε
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ελεύθερος
Ψυχή τε και σώματι
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ναι
Ξέρεις, ότι τα λόγια πάνε κι έρχονται
Δεν είναι όπως τα λένε, το χειρότερο είναι μάλλον αλλού
Κολυμπώντας στη Μύκονο, το κλάμα συγκρατώ
Πίσω από τους τοίχους αυτούς, πέφτει ένας ουρανός από κοβάλτιο
Το γκρίζο δεν το βλέπω γιατί έχω στραμμένο ψηλά το βλέμμα μου
Μου κόψανε με ψαλίδι τα φτερά
Για να μην θέλω να πετάξω ξανά
Μα ακόμα κι αν παραμένω ακίνητος, το ξέρεις, ο άνεμος έρχεται σε μένα
Ακόμα κι αν παραμένω ακίνητος, εγώ δεν είμαι πια εδώ
Γιατί επέλεξα να πετάω ακόμα πιο ψήλά
Πεπεισμένος πως κάθε άνθρωπος στη γη είναι ένας άγιος.
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ελεύθερος
Ψυχή τε και σώματι
Ελεύθερος, ελεύθερος, ναι
Κι ας μην το λένε
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ελεύθερος
Ψυχή τε και σώματι
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ναι
Και δεν κάνει πίσω, ούτε εκατοστό
Γιατί το πέταγμα είναι μια σκέψη ασταμάτητη
Σε ένα άγαλμα σμιλευμένο ή χαραγμένο σε τοιχογραφίες
Κι όταν είναι πιο ελεύθερο κι απ'τον αέρα, μπορεί να κάνει κακό
Κι όμως είναι το μόνο πράγμα που, πράγμα που, πράγμα
Κι όμως είναι το μόνο πράγμα που, πράγμα που, πράγμα
Κι όμως είναι το μόνο πράγμα που, πράγμα που μπορεί να σε σώσει.
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ελεύθερος
Ψυχή τε και σώματι
Ελεύθερος, ελεύθερος, ναι
Κι ας μην το λένε
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ελεύθερος
Ψυχή τε και σώματι
Ο Ίκαρος είναι ελεύθερος, ναι
Ξέρεις, ότι τα λόγια πάνε κι έρχονται