รางวัลที่ให้ดวงใจที่งมงาย
เราคงจะได้มันมาครอบครอง
มันคงไม่คุ้มต้องมาน้ำตานอง
อดีตนั้นพอกันที น่าเบื่อ ลองแล้ว
หลอกใครๆ อย่าหลอกเรา
ดูก็รู้ว่ารักเค้าเพียงใด แอบยังไงก็ไม่มิด
เธอนั้นคิดเก็บเขาไว้ในใจ ยอมรับซะอย่าปิดบัง
เรานั้นรู้ คนไหนที่เธอเฝ้าคอยใฝ่หา
ไม่เอา พูดไป ได้อะไรคงแย่กว่า
(สิ้นเรี่ยว สิ้นแรง อย่าปากแข็งซักนิดน่า)
ฉันอายเกินกว่า เอ่ยออกมาว่ารักเธอ
ดวงใจอยากช้ำ ชอบทำซ้ำๆเดิม เวลาเริ่มรักก็ดูเลิศเลอ
เตือนใจให้ยั้ง ระวังซักนิดเธอ ถ้าหากเผลอไปอาจจะเจอแต่ความช้ำ
(หลอกตัวเองเก่งชะมัด ดูเห็นชัดว่าศรรักมันปัก
จะให้เชื่อยังไงไหว เธอสงสัยจะต้องอาการหนัก
โตแล้วนะอย่าทำไก๋ อีกเมื่อไหร่จะรับ ว่าเธอมีรัก รัก รัก ให้เขา)
ไม่พูด ไม่บอก หลอกยังไงก็ไม่เอา
(รับมานะเออ แน่ะดูยิ้มเธอรักเขา)
ละครเรื่องเก่า หลอกให้เรามาเคียงเธอ
(ท่าทางเธอบอก หลอกที่รักมีอยู่เต็มตา)
ชักไปกันใหญ่ จะไม่เอ่ยมา เลิกยุ่งกวนใจ บอกไม่ได้หนา
(เรื่องธรรมดา บอกออกมาเลยว่าใช่)
คิดเพียงในใจ... ไม่บอกใครว่ารักเธอ