Αγάπη μου, κάποια μέρα θα πεθάνεις
Αλλά θα είμαι κοντά πίσω σου
Θα σε ακολουθώ στο σκοτάδι
Χωρίς εκτυφλωτικά φώτα ή τούνελ για σε πύλες από λευκό
Μόνο τα χέρια μας ενωμένα τόσο σφιχτά
Περιμένοντας το σημάδι μίας σπίθας
Αν ο Παράδεισος και η Κόλαση αποφασίσουν
Ότι και οι δύο είναι ικανοποιημένοι,
Φώτισε τα "όχι" στις πινακίδες με τα κενά τους
Αν δεν είναι κανείς δίπλα σου
Όταν η ψυχή σου ξεκινάει
Τότε θα σε ακολουθήσω στο σκοτάδι
Στο Καθολικό σχολείο τόσο μοχθηρά όσο η Ρωμαϊκή κυριαρχία
Απέκτησα μελανιές στις αρθρώσεις από μία κυρία με μαύρα
Και κράτησα την γλώσσα μου καθώς μου είπε
"Γιε μου ο φόβος είναι η καρδιά της αγάπης"
Οπότε δεν πήγα ποτέ πίσω
Αν ο Παράδεισος και η Κόλαση αποφασίσουν
Ότι και οι δύο είναι ικανοποιημένοι,
Φώτισε τα "όχι" στις πινακίδες με τα κενά τους
Αν δεν είναι κανείς δίπλα σου
Όταν η ψυχή σου ξεκινάει
Τότε θα σε ακολουθήσω στο σκοτάδι
Εσύ κι εγώ έχουμε δει όσα υπάρχουν για να δούμε
Από την Μπανγκόκ μέχρι το Κάλγκαρι
Και οι σόλες των παπουτσιών σου έχουν φθαρεί
Η ώρα για ύπνο είναι τώρα
Δεν είναι τίποτα για να κλαις
Γιατί θα κρατάμε ο ένας τον άλλο σύντομα
Στο πιο σκοτεινό από τα δωμάτια
Αν ο Παράδεισος και η Κόλαση αποφασίσουν
Ότι και οι δύο είναι ικανοποιημένοι,
Φώτισε τα "όχι" στις πινακίδες με τα κενά τους
Αν δεν είναι κανείς δίπλα σου
Όταν η ψυχή σου ξεκινάει
Τότε θα σε ακολουθήσω στο σκοτάδι