Την τελευταία φορά που την είδα,
Ήταν η βραδιά που μου είπε το αντίο
Είπε πως η αγάπη είναι άγνωστη
Και είναι σίγουρο πως θα με προσπεράσει
Καθώς μάζευε τα υπάρχοντα της,
Δεν με κοίταζε στα μάτια
Μα μπόρεσα και είδα ένα δάκρυ να κυλάει,
Στο πρόσωπο της
Κι όπως προσπαθούσαμε πολύ κι οι δύο,
Να μη κλάψουμε, εκείνη είπε
Ποτέ δεν ήθελα τ' αστέρια
Ποτέ δεν στόχευα για το φεγγάρι
Μ' αρέσουν ακριβώς εκεί που βρίσκονται
Το μόνο που ήθελα ήσουν εσύ
Γι' αυτό λοιπόν μωρό μου, γύρνα απ' την άλλη
Γιατί δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την αλήθεια
Το μόνο που προσπαθώ να πω είναι,
Πως το μόνο που ήθελα ήσουν εσύ
Προσπάθησα τόσο πολύ να θυμηθώ,
Που, πότε, πως, γιατί εξαφανίστηκε η αγάπη
Προσπάθησα να πνίξω τον εαυτό μου μες στη θλίψη
Μα το ουίσκι φώναζε τ' όνομα σου συνέχεια
Σου αγόρασα χλιδάτα αμάξια και διαμαντένια δαχτυλίδια
Όλα όσα φέρνουν τα χρήματα
Και τους υπηρέτες να σου βάψουν τον ουρανό μπλε
Και δούλευα τόσο σκληρά επτά μέρες την βδομάδα
Και έχτισα φρούριο για να κρατήσει μέσα την καρδιά σου
Αν μπορούσα, θα τα τύλιγα αυτά τα λόγια για σένα
Ποτέ δεν ήθελα τ' αστέρια
Ποτέ δεν στόχευα για το φεγγάρι
Μ' αρέσουν ακριβώς εκεί που βρίσκονται
Το μόνο που ήθελα ήσουν εσύ
Γι' αυτό λοιπόν μωρό μου, γύρνα απ' την άλλη
Γιατί δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την αλήθεια
Το μόνο που προσπαθώ να πω είναι,
Πως το μόνο που ήθελα ήσουν εσύ
Μπορεί να σου έχτισα ένα σπίτι ονείρων,
Μα ποτέ δεν σκέφτηκα πως ήσουν μόνη
Στα πάρτι καλούσα πολλές παρέες
Μα ποτέ δεν έκανα το σπιτικό μας, σπίτι
Το μόνο που έχω είναι η κιθάρα μου, αυτές τις χορδές και την αλήθεια. Το μόνο που έχω είναι η κιθάρα μου...μα το μόνο που θέλω είσαι εσύ