I Wahha Puthanga [Lombard translation]

Chèsta l’è öna stòria d’amùr facia e fenìda.

Però gh’è de tegnì ’n cönt che l’se trata de ön amùr nassìt, consömàt, fenìt in d’öna sèrta manéra, pròpe de lónt de ché, ’n mès a di pòpoi ch’i gh’à di üsànse töte diferènte d’i nòste e ’mpò ch’i se cognòss gnach.

Se tràta de öna cansù che la parla de l’Àfrica, o mèi, de chèla che mé crède che la sèes la regiù piö sentràl de l’Àfrica piö equatoriàl.

In d’öna forèsta de ’l sèntro Katanga

gh’éra la tribü de i VacaPutanga.

L’éra öna tribü de négher de ’l mènga,

grancc e bìgoi e balabiót.

«O VacaPutanga! O VacaPutanga!

Ma varda che rassa de négher de ’l mènga!»;

ol gran capo bantü Balalónga

a l’vusàa sèmper issé.

A ’l gran capo bantü Balalónga

ghe piasìa la dòna bislónga.

A l’gh’ìa öna moér rotónda,

che la ghe riàa ché!

«O VacaPutanga! O VacaPutanga!

Ma varda che rassa de dòna de ’l mènga!

Öna di dò: o che la se slónga,

o se de nò mé la öle piö.»

Ol gran capo bantü Balalónga

l’à facc sö ü stremésse de fiónda,

l’à piassada in de ’l sèntro Katanga,

pò l’à dicc: «Adèss vardì cósa fó!»

L’à ciamàt la sò dòna rotónda,

l’à piassada sö ’l fónd de la fiónda,

pò l’gh’à dacc öna pessada tremènda:

l’à mandada a fenì a Cantü.

O VacaPutanga! O VacaPutanga!

Intàt che la vula, chèsta dòna balurda

l’à facc öna stregóneria tremènda:

«A töcc i VacaPutanga, de incö

l’ghe tira piö.»1

In d’öna foresta de ’l sèntro Katanga

gh’éra la tribü de i VacaPutanga.

L’éra öna tribü de négher de ’l mènga:

adèss l’è öna tribü de cüi!

O VacaPutanga! O VacaPutanga!

O VacaPutanga! O VacaPutanga!

1. Opör

De incö, i VacaPutanga

co i dòne i ghe la fa piö.