Όταν με ρωτάς
Ποια είμαι
Ποιο είναι το όραμά μου
Αν έχω σχέδια
Που είναι το στήριγμά μου
Δεν έχω τίποτα να πω
Ηχούν οι λέξεις στο μυαλό μου
Μα τις διώχνω βιαστικά
Στηρίζω τη δύναμη της αλλαγής
Ζω για την τέλεια μέρα,
Αγαπώ έως ο πόνος να με φέρει στην τρέλα
Ελπίζω σ' έναν ήρωα που θα με σώσει
Στηρίζω τους παράξενους και μόναχικους,
Πιστεύω σε έναν τόπο φωτεινό,
Δεν ξέρω αν ο παράδεισος είναι στον ουρανό, Αλλά προσεύχομαι έτσι κι αλλιώς
Και δεν ξέρω τι φέρνει το αύριο
Ο λιγότερο περπατημένος δρόμος
Είναι άραγε λυτρωτικός?
Γιατί εμείς το πάμε αργά
Με μικροσκοπικές νίκες
Δεν σκοπεύω να αλλάξω τον κόσμο
Τι καταλαβαίνεις λοιπόν για μένα?
Στηρίζω τη δύναμη της αλλαγής
Ζω για την τέλεια μέρα,
Αγαπώ έως ο πόνος να με φέρει στην τρέλα
Ελπίζω σ' έναν ήρωα που θα με σώσει
Στηρίζω τους παράξενους και μόναχικους,
Πιστεύω σε έναν τόπο φωτεινό,
Δεν ξέρω αν ο παράδεισος είναι στον ουρανό, Αλλά προσεύχομαι έτσι κι αλλιώς
Με το απαλότερα αεράκι
Πέφτουμε σαν τα φύλα,
Κι όπως η βροχή μας ξεπλένει από χάμω,
Ξεχνάμε ποιοι ήμασταν,
Δε βλέπουμε στο σκοτάδι
Και γρήγορα χανόμαστε στο πλήθος
Στηρίζω τη δύναμη της αλλαγής
Ζω για την τέλεια μέρα,
Αγαπώ έως ο πόνος να με φέρει στην τρέλα
Ελπίζω σ' έναν ήρωα που θα με σώσει
Στηρίζω τη δύναμη της αλλαγής
Ζω για την τέλεια μέρα,
Αγαπώ έως ο πόνος να με φέρει στην τρέλα
Ελπίζω σ' έναν ήρωα που θα με σώσει
Στηρίζω τους παράξενους και μόνους,
Πιστεύω σε έναν τόπο φωτεινό,
Δεν ξέρω αν ο παράδεισος είναι στον ουρανό,
Αλλά προσεύχομαι έτσι κι αλλιώς