Δε με γνωρίζεις κι είναι αργά
μα διάλεξα να ζήσω
δε φταις που πέρασα πολλά
θέλω να περπατήσω
Αχ σαν μια κοπέλα μοναχή
σε ύποπτη περιοχή
που πίσω της κοιτάζει
αχ μην πεις ακόμη σ’ αγαπώ
γιατί θα τρέξω να σωθώ
η αγάπη με τρομάζει
Περνώ από δρόμους σκοτεινούς
μου αρέσει μα φοβάμαι
πάντα αυτούς που βιάζονταν
ύποπτους τους θυμάμαι