Αν μπορούσα να τις αντιμετωπίσω
Αν μπορούσα να τα βρω με όλες μου τις σκιές
Θα έσκυβα το κεφάλι και θα τις καλωσόριζα
Μα το νιώθω να καίει
Όπως όταν ο χειμερινός άνεμος
Μου σταματά την ανάσα
Θα με αγαπάς αλήθεια όταν θα έχω φύγει;
Φοβάμαι ότι δε θα το κάνεις
Φοβάμαι ότι δεν το κάνεις
Και ακούγεται ηχώ όταν ανασαίνω
Εώς ότου το μόνου που βλέπεις είναι το φάντασμά μου
Κενό δοχείο, στραβά δόντια
Μακάρι να μπορούσες να δεις
Και με καλούν κοντά τους
Και τρέμω σα φύλλο
Και με καλούν κοντά τους
Και μαραζώνω μέσα μου
Σε αυτόν τον κυκλώνα
Είμαι ένας ξένος
Ένας ξένος μέσα σε ένα οικοδόμημα
Θα με αγαπάς αλήθεια όταν θα έχω φύγει;
Με όλες μου τις σκέψεις
Και όλα μου τα λάθη
Το νιώθω να δαγκώνει
Το νιώθω να μου τρυπάει το δέρμα τόσο απρόσκλητα
Θα με χρειάζεσαι αληθινά όταν θα έχω φύγει;
Φοβάμαι ότι δε θα το κάνεις
Φοβάμαι ότι δεν το κάνεις
Και ακούγεται ηχώ όταν ανασαίνω
Εώς ότου το μόνου που βλέπεις είναι το φάντασμά μου
Κενό δοχείο, στραβά δόντια
Μακάρι να μπορούσες να δεις
Και με καλούν κοντά τους
Και τρέμω σα φύλλο
Και με καλούν κοντά τους
Και μαραζώνω μέσα μου
Σε αυτόν τον κυκλώνα
Και με καλούν κοντά τους
Και τρέμω σα φύλλο
Και με καλούν κοντά τους
Και μαραζώνω μέσα μου
Σε αυτόν τον κυκλώνα