Η ώρα που σε θυμάμαι [I óra pou se thimámai] lyrics

Η νύχτα φόρεσε κόκκινα γάντια

και στο λαιμό της μαύρα διαμάντια

κλαίει ο αέρας κι αναστενάζει.

κάτι σαν κρύσταλλο μέσα μου σπάζει.

Είναι η ώρα που σε θυμάμαι

που παίρνω δρόμους κι αλλάζω ψυχή

σε ξένα χείλη μπορεί να κοιμάμαι,

μα τα δικά σου και τέλος κι αρχή.

Η νύχτα φόρεσε μαύρο καπέλο,

στο πρόσωπο της πράσινο βέλο

παίζουν τα χρώματα με τ’ αεράκι,

ραγίζεις μέσα μου σαν ποτηράκι.