Ακόμα έχω τις ουλές
Αλλά το μαχαίρι χάθηκε
Ακόμα ντύνομαι για να σκοτώνω
Και πηδώ σαν λεοπάρδαλη
Αλλά δεν θα ήξερα που να τρέξω
Ω ακόμα φοβάμαι για την ήττα μας
Παρόλο που ξέρω όλες τις μάχες που νικήσαμε
Οπότε πού είσαι?
Ποιος με έβαλε να κάνω αυτό που κάνω
Δεν ήταν ποτέ αρκετά διασκεδαστικό
Αλλά ήταν καλύτερο όταν είμασταν δύο
Χρειάζομαι κάποιον να με βοηθάει
Χρειάζομαι μια σκανδάλη, χρειάζομαι ένα στόχο
Βλέπω τους καινούριους σου μισθοφόρους
Τους βλέπω να στηρίζονται στο ατσάλι
Βλέπω τις μαύρες γάτες και τους κουβάδες αίμα
Αλλά δεν μοιάζει ούτε σωστό ούτε αληθινό
Βλέπω ντίλερς στον δρόμο
Και τους ζητώ πυρομαχικά
Αλλά απλά δεν μπορώ να κάνω μια συμφωνία
Οπότε πού είσαι?
Με έβαλες να κάνω αυτό που κάνω
Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου χάθηκαν
Και χάθηκες και εσύ
Λένε ότι το χέρι μου μούδιασε
Και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι νιώθω
Όχι, δεν φοβάμαι
Αυτό είναι για το οποίο προπονήθηκα
Όχι, δεν φοβάμαι
Ξέρεις ότι πορευόμουν μόνος πριν
Και μπορώ να το κάνω ξανά
Και μπορώ να το κάνω ακόμα μια φορά
Όχι, δεν φοβάμαι
Ξέρεις ότι πορευόμουν μόνος πριν
Και μπορώ να το κάνω ξανά
Και μπορώ να το κάνω ακόμα μια φορά
Όχι, δεν φοβάμα
Αλλά οι αντίπαλοί μου, είναι άχρηστοι
Και δεν με νοιάζει να πάω στον πόλεμο
Οπότε πού είσαι?
Με έβαλες να κάνω αυτό που κάνω
Θα μπορούσα εύκολα να σταθώ μόνος
Αλλά θέλω να πορευτώ μαζί σου
Ω, μωρό μου
Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε το ζευγάρι που σκοτώνει*
Που, που είμασταν πριν?