Ένα καλοκαιρινό βράδυ στα Ηλύσια Πεδία
Ένα μυστικό ραντεβού που σχεδίαζαν για μέρες.
Μια θάλασσα από πρόσωπα σ' ένα γεμάτο καφέ,
Ένας ήχος γέλιου καθώς η μουσική παίζει.
Ο Ζαν-Κλώντ ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο,
Η Λουϊζα-Μαρί είναι απλά έναν κόσμο μακριά.
Θυμήθηκε, η νύχτα που συναντήθηκαν ήταν ζεστή με γέλια,
Οι λέξεις ήταν μουσική καθώς εκείνη απομακρυνόταν.
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα
Κάτω από το φως του φεγγαριού.
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα,
Αλλά ο Ζαν-Κλώντ, Λουϊζα-Μαρί δεν θα είναι ποτέ...
Κάθε τσιγάρο θα άναβε χίλια πρόσωπα,
Κάθε ώρα που περνούσε έμοιαζε σαν χίλια χρόνια,
Τα μεσάνυχτα μετατρεπόταν σε κενά διαστήματα,
Ο ήχος του γέλιου είχε εξαφανιστεί.
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα
Κάτω από το φως του φεγγαριού.
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα,
Ωω, αλλά ο Ζαν-Κλώντ, Λουϊζα-Μαρί δεν θα είναι ποτέ...
Ένα καλοκαιρινό πρωινό στα Ηλύσια Πεδία
Το κενό τραπέζι στην καφετέρια του δρόμου,
Το φως του ήλιου που λιώνει μέσα από μια ανοιχτή πόρτα,
Ο Ζαν-Κλώντ έχει φύγει για να αντικρύσει άλλη μέρα.
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα
Κάτω από το φως του φεγγαριού,
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα.
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα
Κάτω από το φως του φεγγαριού,
Θα σε συναντήσω τα μεσάνυχτα,
Ωω, αλλά ο Ζαν-Κλώντ, Λουϊζα-Μαρί δεν θα είναι ποτέ...