Sımsıkı tutunuyorsun bana
Sanki son nefesini alıyormuşsun gibi
Benim için sen ev gibi bir şeydin
Bu sokağın farkında bile değilim
Lütfen, kapama gözlerini
Onlar olmadan nereye bakacağımı bilmiyorum
Dışarıda arabalar vızır vızır geçiyor
Şimdiye kadar hiç duymamıştım seslerini.
Biliyorum, bana değer veriyorsun
Biliyorum, o duygu hep içinde bir yerde
Ama önümüzde zorluklar var, bunu hissedebiliyorum.
Sen sadece kendini sakınıyorsun bunu sakladığında.
Biliyorum, bana değer veriyorsun.
Bunu bakışlarından anlayabiliyorum.
Sanki önümüzde engeller var ve sen bunu biliyorsun...
Ben kendimi koruyor olacağım yıkıntılardan
Ve biliyorum, bana değer veriyorsun
Kapıya doğru koşardım, merdivenlerden.
Kapıda bekleyen sensin sanırdım
Bizi teselli etmek için
İki aşık, aşk kapısının dışında kalmış.
Biliyorum, bana değer veriyorsun.
Biliyorum, o duygu hep içinde bir yerde.
Ama önümüzde zorluklar var, bunu hissedebiliyorum.
Sen sadece kendini sakınıyorsun bunu sakladığında.
Biliyorum, bana değer veriyorsun.
Bunu bakışlarından anlayabiliyorum.
Sanki önümüzde engeller var ve sen bunu biliyorsun...
Ben kendimi koruyor olacağım yıkıntılardan
Biliyorum, bu her zaman yanlış bir davranış sayılmaz.
Fakat hiç bilmiyordum, kışın bu kadar soğuk olduğunu.
Hayır, ellerimin soğukta kalmasını istemiyorum.
Ama hala umutluyum.
Çünkü bu bazı şeylerin işleyiş şekli.
Ve biliyorum, orada sözler var.
Hepsi bu kadar gibi görünmüyordu
Neden hayal kuramıyorum?
Neden hayal kuramıyorum?
Çünkü biliyorum bana değer veriyorsun.
Ve Biliyorum, bana değer veriyorsun.
Biliyorum, bana değer veriyorsun.
Biliyorum, bana değer veriyorsun.
Biliyorum, o duygu hep içinde bir yerde