Kendimin en büyük düşmanıyım.
Evet, tüm empatilerim bir facia.
Pullu bir şey hissediyorum,
Efendimin etrafına sıkıca sarılmış.
Arkadaşlarım benden sıkıldı.
Bir yabancıya aşık olduğumu söylüyorlar.
Benim hakkımda ne düşünüyorlar bilmiyorum.
Ama aslında, ben bile bilmiyorum.
Hiçbir şey hatırlamıyorum ama senin tek olduğunu düşünüyorum.
Ve geleceği sanki hiçbir şeymiş gibi zorlayabilirim.
Yani sadece herkesten nefret ediyorum.
Öyleyse neden eve biri olmadan gidemiyorum?
Ve gerçekten, beni istemeyen birine aşık olabilirim.
Bu yüzden herkesten nefret ediyorum demeye devam edeceğim.
Ama belki ediyorum, belki etmiyorum.
Eğilimli olduğumu biliyorum,
Gördüklerimi abartma konusunda.
Ve biliyorum bana haksızlık,
Duygularımla bir anı yaratmak.
Çünkü bazen her şeyi fark ediyorum.
Şimdiye kadar olan her şeyi.
Ve neden beni tükettiğini bilmiyorum.
Çünkü açıkçası, tek bildiğim...
Sevdanın yorumu parayla,
Ama hiçbiri aşk değil, bu yüzden ben beklerken...
Herkesten nefret edeceğim.
Öyleyse neden eve biri olmadan gidemiyorum?
Ve gerçekten, beni istemeyen birine aşık olabilirim.
Bu yüzden herkesten nefret ediyorum demeye devam edeceğim.
Ama belki ediyorum, belki etmiyorum.
Eğer beni sevmeni sağlayabilseydim,
Belki benim sevmemi sağlayabilirdin.
Ama eğer beni sevmeni sağlayamazsam,
O zaman herkesten nefret edeceğim.
Herkes
Öyleyse neden eve biri olmadan gidemiyorum?
Ve gerçekten, beni istemeyen birine aşık olabilirim.
Bu yüzden herkesten nefret ediyorum demeye devam edeceğim.
Ama belki ediyorum, belki etmiyorum.