I giardini di marzo [Greek translation]

Το καροτσάκι περνούσε κι εκείνος ο άνθρωπος φώναζε "παγωτά"!

Στις 21 του μήνα τα λεφτά μας είχαν ήδη τελειώσει

εγώ σκεφτόμουν τη μητέρα μου και ξανάβλεπα τα φορέματά της.

Το πιο όμορφο ήταν μαύρο με λουλούδια που ακόμη δεν είχαν μαραθεί.

Στην έξοδο του σχολείου τα παιδιά πουλούσαν τα βιβλία

εγώ έμενα να τους κοιτάζω ψάχνοντας το κουράγιο να τους μιμηθώ

Έπειτα ηττημένος γύριζα για να παίξω με το μυαλό και τα σαράκια του

Και το βράδυ στο τηλέφωνο με ρωτούσες

"Γιατί δε μιλάς"

Τί χρονιά είναι

Τί μέρα είναι

Ήρθε η ώρα να ζήσω μαζί σου

Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουν πια

Κι έχω στην ψυχή μου

στο βάθος της ψυχής μου απέραντους ουρανούς

και απέραντη αγάπη

κι έπειτα περισσότερη περισσότερη αγάπη, για σένα

Γαλάζιοι καπνοί και λόφοι και λιβάδια

όπου τρέχουν πάνγλυκες οι μελαγχολίες μου

Αλλά το κουράγιο να ζήσω, εκείνο ακόμη δεν υπάρχει

Οι κήποι του Μάρτη ντύνονται με καινούρια χρώματα

και οι νέες γυναίκες εκείνο το μήνα ζουν νέους έρωτες

Περπατούσες στο πλευρό μου και ξαφνικά είπες "πεθαίνεις"

Αν με βοηθήσεις είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρω

αλλά ούτε μια λέξη δεν ξεκαθάρισε τις σκέψεις μου

συνέχισα να περπατώ αφήνοντάς σε, θεατρίνα του χθες

Τί χρονιά είναι

Τί μέρα είναι

Ήρθε η ώρα να ζήσω μαζί σου

Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουν πια

Κι έχω στην ψυχή μου

στο βάθος της ψυχής μου απέραντους ουρανούς

και απέραντη αγάπη

κι έπειτα περισσότερη περισσότερη αγάπη, για σένα

Γαλάζιοι καπνοί και λόφοι και λιβάδια

όπου τρέχουν πάνγλυκες οι μελαγχολίες μου

Το σύμπαν βρίσκει χώρο μέσα μου

Αλλά το κουράγιο να ζήσω ακόμη δεν υπάρχει.