Πώς γίνεται να εγκλωβιστεί κανείς τόσο
από επιλογές που κάνει κάποιος άλλος;
Πώς καταφέραμε και γίναμε η εκδοχή
ενός ανθρώπου που δε γουστάρουμε καν;
Εμείς αγαπάμε τον κόσμο
μα ο κόσμος θέλει μοναχά να μας γονατίζει
Φυτεύοντας στα μυαλά μας ιδέες
που τελικά διαφθείρουν τις καρδιές μας
Όταν ήμουν παιδί
καθετί μικρό μπορούσε να με συνταράξει
Και περνούσα καλά ρουφώντας τα όλα σα σφουγγάρι
μα τώρα ρουφώ μόνο κρασί
Λένε ότι τα αγαθά κόποις κτώνται,
πως πρέπει να βρεις την ισορροπία στη θυσία
Και παρόλα αυτά δεν ξέρω κανέναν
στ' αλήθεια ευχαριστημένο
Να το πιστέψεις ότι προσπαθώ
Να ανέβω τον ανήφορο
Μα όσο πιο ψηλά φτάνουμε φαίνεται ότι πιο σοφοί δε γινόμαστε
Κι έτσι ελπίζω να καταλάβω πως δεν είμαι το επίκεντρο εγώ
Να πάψω να προσποιούμαι ότι είμαι κάποια άλλη
Ώστε να αγαπηθούμε πια ανιδιοτελώς
Όλοι πάντα κάτι θέλουν, μα εσύ θες απλά εμένα
Γιατί αποκτώ εμμονή με πράγματα που δεν ελέγχω;
Γιατί να ζητώ την έγκριση ανθρώπων που δεν ξέρω;
Στους παράξενους αυτούς καιρούς ελπίζω να βρω κάτι να κρατηθώ γερά
Γιατί χρειάζομαι λίγη ουσία στη ζωή μου
κάτι πραγματικό, κάτι να το νιώθω αληθινό
Να το πιστέψεις ότι για σένα έχω κλάψει
Ποτάμια ολόκληρα
Σε θέλω τόσο, μα δεν πολεμάς τη φωτιά με φωτιά
Ωω-ωω, ωω-ωω
Ελπίζω να καταλάβω πως δεν είμαι το επίκεντρο εγώ
Να πάψω να προσποιούμαι ότι είμαι κάποια άλλη
Ω θέλω απλά να σε αγαπήσω, να σε αγαπήσω ανιδιοτελώς
Γιατί όλοι πάντα κάτι θέλουν από μένα, μα εσύ θες απλά εμένα
Άκου, το ξέρω πόσο χαμηλά μπορώ να πέσω, ανταποδίδω συμπεριφορές
Και ξεσπάω πάνω σε σένα γιατί είσαι ό,τι μου έχει απομείνει
Ελπίζω με τον καιρό να γαληνέψει ο νους μας
Κάποιες φορές ο δρόμος της ανεξαρτησίας καλύτερα να μένει πίσω
Κι έτσι ελπίζω να καταλάβω πως δεν είμαι το επίκεντρο εγώ
Να πάψω να προσποιούμαι ότι είμαι κάποια άλλη
Ω θέλω απλά να σε αγαπήσω, να σε αγαπήσω ανιδιοτελώς, ναι
Γιατί όλοι πάντα κάτι θέλουν από μένα, μα εσύ θες απλά εμένα
Να το πιστέψεις ότι προσπαθώ
Να ανέβω τον ανήφορο
Μα όσο πιο ψηλά φτάνουμε φαίνεται ότι πιο σοφοί δε γινόμαστε